Het zal morgen al 25 jaar geleden zijn dat in een ziekenhuis in Lugano de Italiaanse pianist Arturo Benedetti Michelangeli op 75-jarige leeftijd is overleden aan een hartkwaal (foto Mondadori Publishers via Wikipedia).
Michelangeli werd geboren in Brescia. Op driejarige leeftijd begon hij met muzieklessen, aanvankelijk speelde hij viool, maar al snel ging hij over op de piano. Op zijn tiende werd hij toegelaten tot het Conservatorio “Giuseppe Verdi” van Milaan. Op aandringen van zijn vader studeerde hij korte tijd medicijnen. Zijn professionele carrière ving aan met zijn deelname aan de internationale Ysaÿewedstrijd (de latere Koningin Elisabethwedstrijd), waar hij op de zevende plaats eindigde. Een jaar later vergaarde hij zijn eerste roem op het internationale festival van Genève waar hij werd uitgeroepen tot “een nieuwe Liszt” door de pianist Alfred Cortot, die deel uitmaakte van de jury. Voor een concertpianist had hij wel een opvallend klein repertoire.
Hij was een soort van “diva” (een divo?) van de piano. Hij droeg altijd zwart en kon een concert op de valreep afzeggen omdat een detail hem tegenstond. Geen wonder dat allerlei verhalen over hem de ronde deden. Zo bijvoorbeeld dat hij als perfectionist zó lang studeerde op de sonate op.11 van Beethoven dat de vogels rond zijn huis haar op de duur konden meefluiten. Zijn laatste optreden vond plaats op 7 mei 1993 in Hamburg. (*)
Ronny De Schepper
(*) Volgens Wikipedia is hij “aan een slepende ziekte” (eufemisme voor kanker) gestorven.
dagelijks iets degelijks 