Vandaag is het precies vijftig jaar geleden dat Jan Janssen in de ultieme tijdrit van de Tour de France “onze” Herman Vanspringel uit de gele trui fietste en alsnog als eerste Nederlander de Tour op zijn naam schreef. Ik ben dit even gaan opzoeken in het dagboek van de Blommenkinders dat Erik Westerlinck in die tijd bijhield en merkwaardig genoeg is dit er niet in terug te vinden, tenzij dan het algemene “en dan allen samen naar Ken” (Ken zijnde Erik). Dat is merkwaardig, zeg ik, omdat ik nog heel goed weet dat wij deze ontknoping hebben gevolgd, via de radio in het café van Eriks moeder in de Vrijheidstraat (dat café heette trouwens “De Vrijheid”). Het was op zich al merkwaardig dat ik niet voor de televisie zat en mijn ouders wreven dit mij toen ook onder mijn neus. Vooral omdat zij al vermoedden waarom ik deze keer niet voor televisie zat: bij dat gezelschap in café De Vrijheid waren immers niet enkel de Blommenkinders, maar ook (en vooral in dit geval) mijn eerste liefje, Josephine Van Raemdonck, door mij Josie genoemd. Zij was het nichtje van mijn buurmeisje Jenny.
21 juli 1968
Naar de markt. Daarna Ron met Josie naar het Sas en de anderen naar de Ark. Daarna gingen ook zij naar het Sas en dan allen samen naar Ken. Jenny kwam daar ook toe, maar sprak geen woord tegen Steve. ’s Avonds naar de Ark en de markt zonder Ron. Veel plezier gehad met tafelvoetbalspelletjes.
dagelijks iets degelijks 