Het is vandaag al 25 jaar geleden dat de Australische pistier Sid Patterson is overleden…
Als tiener won Patterson alle Victoriaanse en Australische titels tussen de 1.000 meter en tien mijl (16,1 km). Hij vertegenwoordigde Australië op de Olympische Zomerspelen van 1948 in Londen.
In 1949 won hij alle Australische baankampioenschappen (sprint, 1km, 1 mijl en 5 mijl). Later dat jaar won hij het wereldkampioenschap sprint voor amateurs in Kopenhagen en in 1950 het wereldkampioenschap achtervolging voor amateurs in Luik. Kampioen worden in de sprint én in de achtervolging is zo uitzonderlijk dat ik me afvraag of wel iemand hem dit ooit heeft voor- of nagedaan.
Op de British Empire Games van 1950 won hij zilveren medailles voor de sprint en 1000m tijdrit. In 1951 werd Patterson prof. Vervolgens won hij het wereldkampioenschap achtervolging in 1952 in Parijs en in 1953 in Zürich. Sid Patterson werd gesponsord door Malvern Star, al reed hij in Engeland ook voor Carlton, Sun Cycles en Geoffrey Butler en in Italië voor G.B.C.
Nadat hij in 1954 reeds de zesdaagse van Aarhus had gewonnen aan de zijde van Alfred Strom, Patterson teamed with Russell Mockridge and Reginald Arnold to win the Paris six-day race in 1955. Sid Patterson was inderdaad vooral een getalenteerd zesdagenrenner. In totaal won hij zestien zesdaagsen en hij staat hiermee vierde op de “eeuwige” Australische erelijst na Danny Clark, de mij onbekende Reggie MacNamara (19 overwinningen), Clarks trouwe partner Don Allan (17). Reginald Arnold, vaak een partner van Patterson, behaalde eveneens 16 overwinningen en dan volgen de Australiër met de Franse naam Alfred Gouillet (15) en Graeme Gilmore met 12.
In 1964 won hij de Zesdaagse van Perth samen met John Young en vóór Faggin-Terruzzi en Ron Baensch samen met Jens Sörensen, de vader van Rolf. Dat jaar strandde hij ook op een derde plaats in het nationale kampioenschap op de weg, na Barry Waddell en Bill Lawrie. In 1959 was hij daarin overigens al tweede geëindigd na Fred Roche.
Patterson nam afscheid van het wielrennen in 1968. In 1967 werd hij nog derde in de Zesdaagse van Madrid aan de zijde van Ron Baensch en achter het Nederlandse duo Jan Janssen-Gerard Koel en “onze” Tuur De Cabooter aan de zijde van José Manuel Lopez Rodriguez.
Op 72-jarige leeftijd overleed Patterson aan leverkanker. De Sid Patterson Grand Prix wordt jaarlijks ter ere van hem in Melbourne gehouden. De eerste werd gewonnen door Tommy Nankervis, die kennismaakte met de sport nadat hij Patterson had ontmoet in een fietsenwinkel.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 