O die zalige tijden toen moeder voorlas over Hans die in de oven zou branden en branden. Of vader met zijn tweedelige Baekelandt-avontuur over moord en verkrachting. Toen in elk verhaal een heks voorkwam, waar (lekker!) op elke bladzijde seksuele allusies gemaakt werden en, zeer verborgen, rolpatronen en machtsstructuren op ons werden losgelaten. Sneeuwwitje als superieure hoer, Repelsteeltje als geraffineerde gigolo, Assepoester als femme fatale, de koning als symbool voor de CVP, de kikker stond voor de KP en veranderde in de mooie prins.

Lees verder “Veertig jaar geleden: een revolutionair sprookje” →