Net zoals bij De Rode Vaan zat er 35 jaar geleden een haar in de boter tussen de redactie van De Waarheid en de partijleiding. Daar dacht ik echter niet aan toen ik telefoon kreeg, zogezegd van De Waarheid, met de vraag om mijn interview met Lucien Van Impe uit het eindejaarsnummer van De Rode Vaan te mogen overnemen. Dat vond ik uiteraard een uitstekend idee en aangezien wij normaal gezien ook soms artikelen uit De Waarheid overnamen, zelfs zonder eerst de toestemming te vragen, antwoordde ik dat het ook o.k. was op hun vraag om de bijdrage van medewerker André Mommen over Bob Dylan uit datzelfde nummer over te nemen. Achteraf bleek echter dat deze twee artikels samen een soort van “noodnummer” van De Waarheid vormden: twee bladzijden Dylan plus twee bladzijden Van Impe and that’s it. Bleek dat in het conflict tussen redactie en partijleiding, de redactie geweigerd had een nummer uit te brengen, zodat het eigenlijk een vertegenwoordiger van de partij (de CPN) was die ik aan de lijn had. Dus ook langs deze weg alsnog sorry aan mijn vroegere kameraden van De Waarheid dat ik op die manier hun staking enigszins heb “gebroken”.

Lees verder “35 jaar geleden: “De Waarheid” is heel even Vlaams” →