Raymond Thielens brengt me ervan op de hoogte dat het al bijna veertien dagen geleden is dat Tetsu Yamauchi, ooit de bassist van The Faces, is gestorven. De Japanse bassist verving Ronnie Lane en zou tot het einde (1975) bij de groep blijven.
Yamauchi werd geboren op 21 oktober 1946 in Fukuoka, Japan. Eind jaren zestig speelde hij met Mickey Curtis en diens band Samurai, en deze betrokkenheid leidde ertoe dat hij als sessiemusicus ging werken in zowel Tokio als Londen. In Londen raakte hij bevriend met Ginger Baker en Alan Merrill. In 1972 werkte hij mee aan het album Kossoff, Kirke, Tetsu and Rabbit met Free-gitarist Paul Kossoff en drummer Simon Kirke, samen met toetsenist John “Rabbit” Bundrick. Vervolgens sloot hij zich aan bij Free voor hun laatste studioalbum Heartbreaker uit 1973, waar hij Andy Fraser verving.
In augustus 1973 verving Yamauchi Ronnie Lane als bassist van The Faces (*), maar volgens Faces-toetsenist Ian McLagan bleek de aanwerving van Yamauchi een vergissing te zijn, omdat hij niet echt het juiste type bassist voor hen was. Hij was in allerijl aangenomen om Lane te vervangen, zonder dat de band hem van tevoren goed had geauditioneerd. Bovendien verklaarde McLagan dat Yamauchi een levensstijl van drinken en feesten omarmde, terwijl hij, Rod Stewart, Ronnie Wood en Kenney Jones juist probeerden hun eigen legendarische drinkgewoonten te verminderen en creatiever te worden. “We hebben echt een fout gemaakt met Tetsu,” zei McLagan. “Het was niet zijn schuld, maar hij was een feestbeest en dacht dat hij veel kon drinken en een beetje kon spelen, terwijl wij juist op zoek waren naar meer creativiteit en veel minder drank.” Volgens Rod Stewart was Yamauchi “een aardige Japanse jongen die nauwelijks Engels sprak” , en door deze communicatiebarrière vonden zijn bandleden het vaak moeilijk om te begrijpen hoe hij zich voelde. Ondanks eventuele bedenkingen van sommige bandleden over zijn geschiktheid voor de band, bleef Yamauchi ruim twee jaar lang een volwaardig lid van Faces. Hij werkte mee aan twee singles, het livealbum Coast to Coast: Overture uit 1974 en Beginners, en nam deel aan een aantal wereldwijde stadiontours. Zijn band eindigde pas toen Faces eind 1975 uit elkaar ging.
Na het uiteenvallen van Faces nam Yamauchi een soloalbum op en bleef hij als sessiemusicus werken. Eind jaren zeventig keerde hij terug naar Japan, waar hij als sessiemusicus bleef werken en tourde en opnam met zijn eigen bands en met andere artiesten. Hij trok zich uiteindelijk terug uit de muziekindustrie. Eind jaren negentig verhuisde hij met zijn gezin naar het platteland om een rustig leven te leiden. Volgens zijn vriend Alan Merrill weigerde Yamauchi met de pers te praten. Hij leidde een “bescheiden en zeer religieus” leven en vond het “kinderachtig en ijdel” dat mensen van zijn leeftijd nog rock’n’roll speelden; hij sloeg dan ook de uitnodiging voor een Faces-reünie af.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia]
(*) Oorspronkelijk kreeg hij geen werkvergunning “omdat er genoeg werkloze Britse bassisten waren”, maar een maand later zou het wél in orde komen.
dagelijks iets degelijks 