De Israëlische uitroeiing van de Palestijnen in Gaza moet worden gezien als onderdeel van een groter conflict. Zoals wijlen paus Franciscus het stelde bevinden we ons in de “gefragmenteerde derde wereldoorlog”. Israël speelt de rol van regionaal imperialisme in het Midden-Oosten bewapend en financieel overeind gehouden door het Westen. De Italiaan Maurizio Brignoli schreef er een essay over waarvan we in wat volgt een uittreksel en bewerking publiceren (*).
De wederopbouw
200.000 ton explosieven werden op Gaza gedropt. Huizen, landbouwgrond, ziekenhuizen, scholen, universiteiten, moskeeën, kerken, monumenten en historische plaatsen werden verwoest. Dit waren de belangrijkste doelen van niet alleen fysieke, maar ook de burgerlijke en culturele vernietiging van Palestijnen. Het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP) kondigde op 14 oktober 2025 aan dat er de komende drie jaar 20 miljard dollar zal nodig zijn om de wederopbouw van Gaza te starten.
De VN, de EU en de Wereldbank schatten dat deze 20 miljard onderdeel zijn van een globaal plan van 70 miljard dollar. De wederopbouw zal tientallen jaren in beslag nemen. Alleen al het opruimen van het puin is een ontmoedigende taak. De Israëlische bombardementen hebben tenminste 55 miljoen ton puin geproduceerd, genoeg om 13 piramides in Gizeh te bouwen.
De totale verwoesting transformeert zo in een kans om een nieuw kapitalistisch accumulatieproces op gang te brengen. Met lucratieve deals voor Israëlische, Saoedische, Amerikaanse, Britse, Italiaanse, Qatarese en andere bedrijven die de wederopbouwcontracten zullen delen.
Het valt niet uit te sluiten dat de Palestijnse comprador-bourgeoisie, die met Israël samenwerkt, goede deals zal kunnen sluiten. Bovendien was Bezalel Smotrich, zionistisch minister van Financiën, duidelijk toen hij Gaza omschreef als een potentiële “vastgoedbonanza”.
Na de volkerenmoord een “vredesraad” van de daders
Volgens de plannen zal Gaza na de volkerenmoord worden bestuurd door een “Vredesraad” onder de leiding van de Amerikaanse president Donald Trump en de voormalige Britse premier Tony Blair. Oorlogsmisdadiger Tony Blair, één van de belangrijkste daders van de invasie van Irak, en de hoax rond Saddam Hoesseins “massavernietigingswapen”, heeft zich nu opgewerkt tot lucratieve consulent voor de Golfmonarchieën.
Het Tony Blair Institute, één van de belangrijkste initiatiefnemers van de Gaza Riviera, heeft onder zijn belangrijkste financiers miljardair Larry Ellison, medeoprichter van Oracle, één van de grootste Amerikaanse technologiebedrijven. Hij is de recente overnemer van Tik Tok en bedreven in het beïnvloeden van de publieke opinie ten gunste van Israël. Hij is tevens de belangrijke private financier van het Israëlisch leger.
Naast onderkoning Tony Blair is zakenman en rabbijn Aryeh Lightstone één van de oprichters van het beruchte Gaza Humanitarian Foundation. Berucht, omdat ze belast was met het doden van Palestijnen die honger leden en om voedsel kwamen. Miljardair Marc Rowan, eigenaar van een investeringsfonds, en één van de rijkste financiers van Wall Street, heeft zich onderscheiden door het sponseren en aanwakkeren van repressie tegen Palestijnse sympathisanten op Amerikaanse universiteiten. En er is ook Naguib Sawiris, een Egyptische oligarch in de mijnbouw en telecommunicatie.
De figuren die een leidende rol hebben gespeeld in de onderhandelingen gericht op een wapenstilstand zullen ook een leidende rol spelen in het imperialistisch wederopbouwproject voor Gaza. Het gaat om Steve Witkoff, Trumps vriend en vastgoedoligarch, Jared Kushner, schoonzoon van Trump, eveneens een vastgoedinvesteerder.
Het nieuwe gezicht van het imperialisme
Politiek analist Ranjan Solomon heeft de rol van figuren als Kushner en Witkoff uitgelegd. Kushners rol in het bepalen van Amerikaanse en Israëlische beleid ten aanzien van Palestina en de Arabische wereld is geen toeval. Het weerspiegelt een diepere logica van het nieuwe gezicht van het imperialisme.
Militaire veroveringen worden nadien uitbesteed aan privébelangen en niet-verkozen machthebbers. Kushner symboliseert een systeem dat de logica van privé vastgoed combineert met staatsmacht om land te confisqueren, bevolkingen te onderdrukken en de politieke toekomst van de regio te hervormen. Kushners zogenaamde “Deal van de Eeuw” bevat een schokkend subplan. Dat wil Gaza omvormen tot een “Singapore aan de Middellandse Zee” of een “Gaza Riviera”.
Op het eerste zicht lijkt het een ontsnapping aan armoede. In werkelijkheid is het een project van uitwissing van Palestijnen, gereduceerd tot laagbetaalde dienstverleners op hun onteigende land. Terwijl buitenlandse investeerders en regimes profiteren.
Dat is de klassieke accumulatie door onteigening. Het lijden van een volk omzetten in een kapitale kans. De “Gaza-Riviera” vertegenwoordigt de esthetisering van een schouwspel van moderniteit dat de diefstal van soevereiniteit maskeert. Het is geen economisch plan. Maar een belediging voor de beschaving. De droom van de kolonisator om de gekoloniseerden te dwingen toeristen te bedienen op de plek zelf van hun trauma.
Door investeringszones, technologiecentra en “modernisering” te beloven, cultiveren de Verenigde Staten een klasse van Arabische elites die zich aan het westers kapitaal verplicht voelen. Terwijl ze de volksmassa hun politieke macht ontzeggen.
We worden dus geconfronteerd met een comité van koloniale gouverneurs uit de VS en het VK met een bestuursmodel dat erop gericht is Palestijnen uit te sluiten. Het is op zijn best een model in de koloniale protectoraatversie. Aangezien wordt aangenomen dat sommige Palestijnse figuren een rol zullen spelen.
De Palestijnse comprador-bourgeoisie, die dicht bij de VS en Israël staat, bevindt zich in een situatie waarin de eigen, interne productiecapaciteit beperkt is. De Palestijnse economie is grotendeels afhankelijk van import en kapitaal uit het buitenland.
Nieuwe kolonisatie voor een gevangen volk
Het opkomende Gaza-project is dat van een gepacificeerde neokoloniale ruimte, waarin de circulatie, consumptie en productie van kapitaal centraal staat. In dat project is de collaboratie voorzien van een apolitieke Palestijnse commissie.
Het project verschilt niet veel van de “Midden-Oosten Riviera” die Trump voor ogen heeft. Het belangrijkste verschil ligt in het afzien (of uitstellen?) van etnische zuivering met de daarmee geaard gaande deportatie van Palestijnse overlevenden.
Het idee om Gaza te transformeren tot een lucratieve vastgoedinvestering wordt, zoals we zien, enthousiast gedeeld in de zionistische kringen
De gesynchroniseerde aanval op verschillende aspecten van een gevangen volk wordt de voorwaarde voor megaprojecten. De transitie die deze plannen voorzien zijn gebaseerd op de onderwerping van Palestijnen.
Ze worden ingezet als slavenarbeiders of als collaborerende veiligheidstroepen in een imperialistische strategie van regionale kapitaalaccumulatie voor de autoritaire fantasieën van de hedendaagse miljardairs.
Naast de wederopbouw is er nog een andere factor van belang. De kwestie van de olie- en gasvelden voor de kust van Gaza. Deze velden zijn naar schatting 500 miljard dollar waard.
Ontdekking Léviathan olieveld
In 2010 werd het Léviathan veld ontdekt gelegen op minder dan 200 km van de kust van de Gazastrook en Israël. Het veld ligt gedeeltelijk in de territoriale wateren van Gaza. Daar bevindt zich het Gaza-Marine veld dat toebehoort aan de Palestijnen en in 1999 werd ontdekt door British Gas (nu Shell). In 1999 tekende de Palestijnse Autoriteit (PNA), die 10% van de aandelen van Gaz Marine in handen heeft, een contract met British Gas (60%) en met Consolidated Contractors (30%), een particulier Palestijns bedrijf. Maar, Israël verhinderde deze operatie.
Met de gewezen Britse premier Tony Blair werd een nieuwe overeenkomst bereikt die Israël toestond 75% van de toekomstige gasinkomsten te innen en het Palestijnse deel te storten op een internationale rekening die onder controle staat van de VS en het VK.
In 2006, na het winnen van de verkiezingen in Gaza, verwierp Hamas de overeenkomst. In 2007 waarschuwde Moshe Ya’alon toekomstige vice-premier (2009-2013) en Israëlische minister van Defensie (2013-2016) dat “gas niet kan worden gewonnen zonder een militaire operatie om de controle van Hamas over Gaza uit te roeien”.
En in december 2008 werd operatie Cast Lead gelanceerd tegen de Gazastrook met als doel de Palestijnse maritieme reserves definitief in beslag te nemen. Na het einde van de operatie Cast Lead werden de Palestijnse gasvelden door Israël geconfisqueerd in strijd met het Internationaal Recht.
China in het vizier
Israëlische regeringen hebben al jaren plannen ontwikkeld om hun land om te vormen tot een knooppunt van gastransport naar Europa. Nauw verbonden met de kwestie van de gas- en olievoorraden is het feit dat Palestina de eindfase en het cruciale knooppunt richting Europa vormt van de India-Midden Oosten-Europa Economische Corridor (IMEC).
Het zal een netwerk omvatten (spoorwegen, havens, pijpleidingen) ontworpen met als doel een alternatief te creëren voor de Chinese Zijderoute en de Indiaas-Iraans-Russische Noord-Zuid corridor. Het probleem is dat IMEC niet over de kapitalen beschikt om te concurreren met de Chinese Zijderoute.
De controle over de olie- en gasvelden wordt belangrijk. Die controle wordt ook steeds belangrijker in het conflict met China. Dat land heeft grote energievoorraden via overeenkomsten met Rusland, Iran en de petro-monarchieën. Deze overeenkomsten zijn gevaarlijk voor de VS gezien deze akkoorden de basis leggen voor de oprichting van de petroyuan als alternatief voor de Amerikaanse petrodollar.
Grote bedrijven
De volkerenmoord op Palestijnen heeft de grote multinationals geen windeieren gelegd. Het wordt duidelijk gemaakt in het rapport van Francesca Albanese, speciaal VN-rapporteur voor de bezette Palestijnse gebieden. Ze wordt gehaat door de zionistische lobby.
Het rapport van Albanese laat zien hoe meer dan zestig multinationals hebben geprofiteerd van de vernietiging van Gaza.
Wat het militair-industriële complex betreft, zijn er naast de grote Israëlische staatsbedrijven, wereldwijde wapenexporteurs, Lockeed Martin, Boeing, General Dynamics, Airbus die leverden wat gebruikt werd om Gaza in puin te bombarderen.
In de zogenaamde big tech-sector zijn er giganten zoals Palantir, Google, IBM, Amazon, Microsoft en HP die de middelen leveren voor toezicht op de Palestijnen door middel van gegevensverzameling.
Voertuig- en zware machinebedrijven zoals Caterpillar, Volvo, Hyundai, leveren de voertuigen en machines voor de bouw van illegale nederzettingen en, tijdens de volkerenmoord in Gaza, om ziekenhuizen, huizen, scholen te slopen.
Grote bedrijven zijn bezig met de plundering van natuurlijke hulpbronnen. B.v. het Israëlische bedrijf Mekorot heeft een monopolie op de Palestijnse watervoorziening. Het bedrijf dwingt Palestijnen om water te kopen uit twee grote waterhoudende grondlagen op Palestijns grondgebied, tegen opgeblazen prijzen en met onderbrekingen in de leveringen. Water is een instrument van volkerenmoord.
Chevron is samen met BP Israëls grootste leverancier van ruwe olie, aangezien zij de belangrijkste eigenaren zijn van de strategische Baku-Tbilisi-Ceyhan Azerbeidjaanse pijpleiding en het Kazakh Caspian Pipeline Consortium.
Zelfs de toeristische sector is niet gespaard. Airbnb, TripAdvisor en Booking bieden kamers aan in illegale nederzettingen.
Kolonialisme
Als belangrijkste financieringsbron voor de Israëlische staatsbegroting speelden staatsobligaties een sleutelrol bij de aanval op Gaza. Zoals BNP-Paribas en Barclays. Beleggingsfondsen zoals Blackrock (68 miljoen dollar), Vanguard (546 miljoen dollar), Allianz’ vermogensbeheerder Pimco (960 miljoen dollar) behoren tot de 400 investeerders uit 36 landen die in Israëlische obligaties hebben geïnvesteerd.
Universiteiten hebben ook het genocidesysteem gesteund. Onderzoekssamenwerkingen hebben de Palestijnse uitroeiing verhuld achter een sluier van academische neutraliteit. De laboratoria van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) voeren wapenonderzoek uit gefinancierd door het Israëlisch ministerie van Defensie.
Het Europese Horizon-onderzoeksprogramma faciliteert actief de samenwerking met Israëlische instellingen waaronder instellingen die medeplichtig zijn aan apartheid en genocide. Sinds 2014 heeft de Europese Commissie meer dan 2,12 miljard euro toegekend aan Israëlische instellingen. Europese universiteiten versterken deze verstrengeling.
Het bestaande systeem van westers kolonialisme omvat de ontginning, winst en kolonisatie van land door verdrijving van de eigenaren. Bedrijven hebben een sleutelrol gespeeld in het onderdrukken van de Palestijnse economie. Het ondersteunen van de Israëlische expansie in bezette gebieden. Het faciliteren van de verdrijving van Palestijnen. Draconische beperkingen op investeringen en handel, op het planten van bomen, in de visserij en in de watervoorziening van dorpen hebben de landbouw en industrie verzwakt. Bedrijven hebben geprofiteerd van de uitbuiting van Palestijnse arbeid en hulpbronnen.
“In alles wat voorafgaat zien we hoe het mondiale kapitalisme de vernietiging van hele samenlevingen integreert in zijn normaal functioneren. Militaire contracten, energieovereenkomsten, experimenten met bewakingstechnologieën worden geëxporteerd naar een genocide economie. Het laat zien hoe de taal van de mensenrechten en democratie kan worden gebruikt als een selectief en hypocriet wapen”
Volkerenmoord in slow motion
We moeten onszelf niks wijsmaken. De zionistische plannen voor volkerenmoord-genocide zijn niet gestopt, ze zijn slechts tijdelijk stopgezet.
Het Arabisch-Israëlisch-Amerikaans project biedt de Palestijnen weinig alternatieven. Het doel is niet de wederopbouw maar het herontwerpen van de Palestijnse ruimte. De Palestijn wordt in het Trump-Blair plan geherdefinieerd als begunstigde van humanitaire hulp, niet als drager van nationale rechten en een onafhankelijke politieke entiteit.
De wapentilstand vandaag in het breder plaatje Gaza kan slechts een tactische pauze vormen in een strategische oorlog, een fragmentarische Derde Wereldoorlog, tussen de VS, de EU, Israël en China, Rusland en Iran.
Nu het niet gelukt is de bevolking van Gaza volledig te verdrijven, zoals oorspronkelijk geschetst in de plannen van het zionistisch leger, is het waarschijnlijker dat we voorlopig te maken krijgen met een hervatting van de geleidelijke verdrijving van de Palestijnen in slow motion.
Miel Dullaert
(*) Maurizio Brignoli (Milaan, 1966) -“Le motivazioni economiche dietro la tregua e il destino di Gaza”, http://www.L’Antidiplomatico.it, 26 november 2025.
dagelijks iets degelijks 