Het is vandaag al 215 jaar geleden dat de Italiaanse componist Francesco Bianchi zelfmoord pleegde in Hammersmith, Londen, waarschijnlijk vanwege familieproblemen. Hij werd begraven naast zijn dochter op het kerkhof van de oude Kensingtonkerk, nu St Mary Abbots. Zijn weduwe was Jane Jackson, een bekende zangeres. Na Bianchi’s dood trouwde ze met collega-zanger William Lacy en zette haar carrière ongehinderd verder.
Giuseppe Francesco Bianchi was een Italiaanse operacomponist. Geboren in Cremona, Lombardije, studeerde hij bij Pasquale Cafaro en Niccolò Jommelli en werkte hij voornamelijk in Londen, Parijs en in alle grote Italiaanse operacentra: Venetië, Napels, Rome, Milaan, Turijn en Florence.
Hij schreef minstens 78 opera’s van alle genres. Deze omvatten de drammi per musica (opera seria) Castore e Polluce (Florence, 1779), Arbace en Zemira (beide Napels, 1781), Alonso e Cora (Venetië, 1786), Calto en La morte di Cesare (beide Venetië, 1788), Seleuco, re di Siria (Venetië, 1791), en de opera giocosa La villanella rapita (Süttör, 1784). Deze laatste bevatte ook aria’s van Mozart.
Daarna legde hij zich in Parijs toe op de Franse opera. De Franse Revolutie maakte het klimaat voor buitenlandse operacomponisten onzeker. Zoals verschillende Italiaanse componisten zocht hij daarom werk in andere Europese steden. Rond 1797 werd Bianchi aangetrokken door het Londense operabedrijf dat aan het King’s Theatre (Haymarket) werkte. Londen importeerde toen veel Italiaanse operacomponisten en zangers, en Bianchi kreeg er opdrachten voor nieuwe werken en herzieningen van bestaande opera’s. Hij vestigde zich in Londen, trouwde er en kwam er uiteindelijk ook aan zijn einde.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia en chatgpt)
dagelijks iets degelijks 