Het is vandaag 25 jaar geleden dat de Franse componist en dirigent Franck Pourcel stierf in Neuilly-sur-Seine op 87-jarige leeftijd, aan complicaties van de ziekte van Parkinson.
Franck Marius Louis Pourcel werd geboren op14 augustus 1913 in Marseille . Zijn vader noemde hem ter ere van de componist César Franck. Aanvankelijk was hij violist in een klein dans- en salonsextet, waarvoor hij tussen 1952 en 1954 al enkele platen opnam.
Zijn droom om een groot orkest te dirigeren werd in 1952 werkelijkheid, geïnspireerd door bestaande ensembles in de Verenigde Staten. Zijn eerste successen waren “Limelight“, “Blue Tango” en “Mon cœur est un violon“. Hij nam een album op met saxofonist Guy Lafitte: “Guy Lafitte avec Franck Pourcel et son orchestre” (1953). In 1959 bracht Franck Pourcel zijn versie van “Only You (And You Alone)” uit in de Verenigde Staten, waarvan er drie miljoen exemplaren werden verkocht. Hij werd daarmee de eerste Franse dirigent buiten het klassieke muziekgenre die bekendheid verwierf in de Verenigde Staten.
Tussen 1952 en 1985 nam hij niet minder dan 250 albums op, waaronder de serie Amour, Danse et Violons, die alleen al uit 54 albums bestond. Hierop stonden liedjes uit de variété, filmmuziek, volksmuziek, ballroomdansmuziek zoals Weense of Parijse walsen, beroemde tango’s of charlestons of liedjes uit de Belle Époque, waarbij hij de orkestratie aanpaste aan de smaak van de jaren zestig.
Van 1956 tot en met 1972 begeleidde hij de Franse selectie voor het Eurovisiesongfestival. Hij vergezelde Lucienne Boyer over de hele wereld met haar beroemde Parlez-moi d’amour en orkestreerde de successen van Gloria Lasso, de eerste platen van Charles Aznavour en Yves Montand.
In 1958 begon hij met een klassieke serie, Famous Pages: hij nam populaire klassiekers op met 80 muzikanten en gaf zijn “variété”-publiek de kans om klassieke en lichte muziek te ontdekken, herinterpreterend met vermakelijke arrangementen, waaronder bijvoorbeeld ook pianostukken van Chopin met violen. Deze serie stelde hem in staat om orkesten te dirigeren zoals:
- het London Symphony Orchestra;
- het orkest van de Société des Concerts du Conservatoire;
- het BBC London Orchestra in de Royal Festival Hall;
- het Lamoureux Concerts-orkest in de Salle Pleyel.
Hij is ook de auteur van verschillende liedjes: Avec voor Charles Aznavour, La Longue Marche voor Les Compagnons de la Chanson, Quand on est ensemble voor France Gall of Gouli Gouli Dou voor Jacqueline Boyer. Onder het pseudoniem J.W.Stole componeerde hij samen met zijn vrienden Paul Mauriat (die voor dit project het pseudoniem “Del Roma” aannam) en Raymond Lefèvre , het nummer “Chariot “, dat een grote hit werd voor Petula Clark . Dit nummer werd in de Verenigde Staten opgenomen door Little Peggy March als “I will follow him” en stond wekenlang op nummer één in de Amerikaanse Billboard-hitlijsten. De Noorse komiek Lars Mjøen schreef de komische Noorse tekst «Torsken kommer!» (wat zich vertaalt naar «De kabeljauw komt eraan»). Het lied werd uitgegeven door de comedygroep KLM in 1982. Een remake van de videoclip werd in 2017 uitgebracht door de Norges Bank ter gelegenheid van de introductie van het nieuwe bankbiljet van 200 kronen met een kabeljauw op de voorzijde.
In 1996 besloten de vier vrienden, Franck Pourcel op viool, Paul Mauriat op piano, Raymond Lefèvre op fluit en Francis Lai op accordeon, hun krachten te bundelen om een kwartet voor Kobe te componeren en te spelen, ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de aardbeving in Kobe.
“Ik ben het belangrijkste Franse exportproduct voor platen van de afgelopen twintig jaar”, verklaarde hij in 1982. Er werd algemeen gezegd dat de hoogte van zijn vinylverkoop twintig keer de hoogte van de Eiffeltoren overtrof.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 