Met “La flor de mi secreto” (“De bloem van mijn geheim”) levert de Spaanse regisseur Pedro Almodovar een sober relaas af van een huwelijk in crisis. Het scenario zou gebaseerd op één van de laatste kortverhalen van Dorothy Parker, namelijk “The Lovely Leave”, maar daarover bestaat geen eensgezindheid.
La flor de mi secreto is een van zijn meer ingetogen en melancholische werken, na de uitbundige en kleurrijke stijl waarmee hij in de jaren tachtig en vroege jaren negentig bekend werd.
Korte inhoud
De film draait rond Leocadia “Leo” Macías (gespeeld door Marisa Paredes), een succesvolle schrijfster van populaire romantische romans. Ze schrijft onder het pseudoniem Amanda Gris, maar haar eigen gevoelswereld is helemaal niet meer zo roze. Haar huwelijk met de militair Paco (Imanol Arias) loopt op de klippen, en ze voelt zich steeds meer gevangen in de oppervlakkigheid van haar schrijverschap. Ze wil ernstiger en waarachtiger schrijven, maar haar uitgever verlangt net méér commerciële formules en happy endings.
Leo raakt in een depressieve spiraal, waarin thema’s als eenzaamheid, alcoholmisbruik, zelfmoordgedachten en de onmogelijkheid van liefde centraal staan. De film toont hoe zij langzaam op zoek gaat naar een nieuwe identiteit en een nieuwe manier van schrijven.
Stijl en betekenis
- Soberder dan zijn eerdere werk: de extravagante camp en kolder maken plaats voor een sobere, donkere toon.
- Zelfreflexief: Almodóvar speelt met het idee van schrijven, fictie en werkelijkheid. Sommige van Leo’s mislukte manuscripten bevatten thema’s (kindermoord, huiselijk geweld) die hij later zou uitwerken in films als Todo sobre mi madre (1999) en Volver (2006). In die zin is La flor de mi secreto een scharnierfilm in zijn oeuvre.
- Sterke vrouwenrol: typisch voor Almodóvar, maar hier bijzonder intens door de gelaagde vertolking van Marisa Paredes.
Ontvangst
Bij de première was de film minder succesvol dan zijn vroegere komedies, maar critici wezen erop dat dit een volwassenere en introspectievere Almodóvar liet zien. Later is La flor de mi secreto vaak beschouwd als een belangrijke overgangsfilm die de weg effende naar zijn internationale doorbraak met Todo sobre mi madre.
Kleine weetjes
- Het scenario dat Leo schrijft en dat door haar uitgever geweigerd wordt, belandt later bij een krantenredacteur en vormt de basis voor Volver.
- De film bevat verwijzingen naar de Spaanse burgeroorlog, flamenco en hedendaagse politiek, waarmee Almodóvar zijn verhalen sterker in de Spaanse realiteit verankert dan voorheen.
Mogelijke betekenissen van de titel
- De verborgen kern van Leo
- Een bloem is iets kwetsbaars en moois, maar hier is ze “verborgen” in een geheim.
- Leo heeft een publieke identiteit (Amanda Gris, de schrijfster van kitscherige liefdesromans) en een privé-identiteit: een vrouw die diep ongelukkig is, verlangt naar oprechtheid en een intenser leven.
- De bloem staat dan voor haar ware ik, dat verstopt zit onder de laag van commerciële clichés en persoonlijke leugens.
- Creatieve vernieuwing
- De bloem kan ook gelezen worden als het zaad van een nieuw schrijverschap. Ze wil af van happy endings en oppervlakkige romances, en zoekt een eerlijkere, rauwere stijl.
- Het geheim verwijst naar verhalen en thema’s die ze nog niet kan of durft te vertellen – zoals het huwelijksgeweld en het verlies die later in Volver en Todo sobre mi madre terugkomen.
- De liefde als mysterie
- Almodóvar speelt vaak met het idee dat liefde zowel een zegen als een vloek is.
- Voor Leo is de liefde (voor haar echtgenoot, die haar negeert) een geheim dat ze niet kan ontsluiten: ze kan er niet van loskomen, maar vindt er ook geen vervulling in. De bloem wordt dan symbool van een onbereikbare, misschien wel illusoire liefde.
- Spaanse culturele resonantie
- In flamenco en copla (Spaanse liederen) is de “bloem” een veelgebruikt beeld: de bloem als symbool van passie, pijn en herinnering.
- Almodóvar verwijst vaak naar deze traditie, en zo krijgt de titel ook een poëtische, folkloristische bijklank die voor Spaanse toeschouwers extra lading heeft.
Samengevat
De titel suggereert dat Leo’s ware emoties en creatieve kracht als een bloem diep verborgen zitten. Ze moet haar façade (Amanda Gris, het ongelukkige huwelijk, het leugenachtige schrijverschap) afwerpen om tot de kern te komen. Die kern – haar bloem, haar geheim – is pijnlijk, maar ook de enige weg naar authenticiteit en vernieuwing.
chatgpt
dagelijks iets degelijks 