Het is vandaag 65 jaar geleden dat Cedric Gibbons is overleden.
Cedric Gibbons was de art director van MGM van 1924 tot 1956 en heeft als dusdanig niet minder dan het recordaantal van 1.057 films op zijn actief staan, waaronder “The wizard of Oz”, “An American in Paris” en “Singing in the rain”. Hij was op die manier ook de man die de art deco in de VS introduceerde.
In 1928 Cedric Gibbons, overigens nog altijd recordhouder met 37 nominaties waarvan er elf in een bekroning werden omgezet, hield toezicht op het ontwerp van de trofee. Omdat hij een model voor zijn beeldje nodig had, werd Gibbons door zijn toekomstige vrouw Dolores del Río voorgesteld aan de Mexicaanse filmregisseur en acteur Emilio Fernández. Aanvankelijk aarzelde Fernández, maar uiteindelijk werd hij overgehaald om naakt te poseren voor wat we nu kennen als de “Oscar”.
De oorsprong van de naam Oscar is omstreden. Een biografie van Bette Davis beweert dat ze de Oscar vernoemde naar haar eerste echtgenoot, bandleider Harmon Oscar Nelson. Een andere beweerde oorsprong is dat de uitvoerend secretaris van de Academy, Margaret Herrick, de prijs voor het eerst zag in 1931 en verwees naar het feit dat het beeldje haar deed denken aan haar “oom Oscar” (een bijnaam voor haar neef Oscar Pierce).
Cedric Gibbons heeft zelf ook één film geregisseerd, merkwaardig genoeg één waaraan haast geen “aankleding” te pas kwam. Dat was immers in 1934 toen Johnny Weissmuller opnieuw opdook voor “Tarzan and his mate” (na een korte periode waarin Buster Crabbe de rol van Tarzan had vertolkt). Hierin is Jane (Maureen O’Sullivan) eventjes naakt zwemmend te zien. Oorspronkelijk was het trouwens de bedoeling dat ze net als Tarzan gewoon een lendendoek zou dragen en dat haar haar dan als het ware toevallig op de juiste plaats zou liggen of dat er altijd takkebossen in de buurt waren. Dat bleek echter een onoverkomelijke opgave. Voor ze in de jungle verdwijnt, had ze in de film overigens nóg een ontkleedscène, weliswaar niet naakt, maar in haar onderjurk en met een zeer erotische ondertoon.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 