Een onbekende man werd op 7 april 2005 zwijgend, verward en drijfnat aangetroffen op het strand van Sheerness in Kent, Engeland. Hij had geen identiteitsbewijs bij zich en sprak geen woord. Toen de politie hem ondervroeg, bleef hij zwijgen — niet uit fysieke onmacht, maar vrijwillig. Hij werd daarom ondergebracht in een psychiatrisch ziekenhuis.
De media sprongen er bovenop, vooral nadat bekend werd dat hij urenlang op de piano in het ziekenhuis speelde. Daardoor kreeg hij wereldwijd de bijnaam “The Piano Man”. Aanvankelijk gingen er wilde speculaties de ronde: dat hij een briljante concertpianist was die aan geheugenverlies leed, of dat hij een Oost-Europeaan was die uit een schip was gesprongen. Er was zelfs sprake van dat hij alleen via piano kon communiceren — hoewel dat achteraf sterk overdreven bleek.
Waarom deed hij dit?
Na ongeveer vier maanden verbrak hij zijn stilzwijgen. Toen werd duidelijk dat hij Andreas Grassl was, een 20-jarige man uit Bavaria (Duitsland). Hij gaf later toe dat hij het plan had opgevat om anoniem te verdwijnen, mogelijk uit onvrede met zijn leven, zijn omgeving en zijn homoseksualiteit, die hij moeilijk bespreekbaar vond in zijn dorp. Hij reisde naar Parijs, vandaar naar Engeland, en belandde uiteindelijk op het strand in Sheerness — al is het niet helemaal duidelijk of hij echt uit zee kwam of dat dit een onderdeel was van zijn enscenering.
Volgens sommige bronnen had hij ook eerder al pogingen ondernomen om onopgemerkt te verdwijnen of zelfs suïcidaal gedrag vertoond. Zijn zwijgen en mysterieus gedrag waren dus vermoedelijk een uiting van psychische nood én een manier om zichzelf als iemand anders te presenteren.
Wat gebeurde er daarna?
Na zijn terugkeer naar Duitsland in augustus 2005 verbleef Andreas Grassl enige tijd bij zijn ouders op hun boerderij in Prosdorf, Beieren. In de daaropvolgende jaren probeerde hij zijn leven weer op te bouwen. In 2007 meldde PinkNews dat Grassl in Bazel, Zwitserland, Franse literatuur studeerde aan de universiteit. Zijn keuze voor Bazel bood hem een omgeving waarin hij vrijer kon leven dan in zijn conservatieve geboortedorp.
In latere jaren bleef Grassl grotendeels uit de schijnwerpers. In 2014 werd zijn verhaal echter opnieuw onder de aandacht gebracht door een toneelstuk gebaseerd op zijn ervaringen. Het stuk werd opgevoerd in het New Diorama Theatre in Londen.
Hoewel er sindsdien weinig openbare informatie over hem is verschenen, lijkt het erop dat Andreas Grassl zijn leven in relatieve privacy voortzet. (chatgpt)
dagelijks iets degelijks 