Fluitist, dirigent en Lokeraar Dirk De Caluwé (foto stad Lokeren) is vijf jaar geleden overleden op 63-jarige leeftijd. Hij verloor de strijd tegen lymfeklierkanker.
Dirk De Caluwé koos voor de dwarsfluit omwille van “Il est cinq heures, Paris s’éveille” van Jacques Dutronc. Volgens de legende (en meer bepaald Bert Verhoye van Het Laatste Nieuws) zou de fluitsolo hierop gespeeld worden door Jean-Pierre Rampal, maar dat is niet waar. Roger Bourdin is de “dader”. Hoe dan ook, voor Dirk De Caluwé was het een aanleiding om een klassieke opleiding te gaan volgen. Nadien kwam hij terecht in de Gentse opera onder Luigi Martelli. Nadien werd hij piccolo-solo bij het BRTN-Filharmonisch Orkest en lesgever in het KMC Antwerpen.
In 1977 tijdens een rondreis door de VS met het Vlaams Jeugdorkest o.l.v. Frederik Devreese stichtte hij samen met Marc Matthijs het kwartet Marc Matthijs-Dirk De Caluwé, waarmee hij later laureaat werd van het jazz-concours te Hoeilaart.
In 1995 debuteerde hij als orkestdirigent met het Brussels Festivalorkest, dat onder andere jaarlijks concertante opera-uitvoeringen verzorgt. Maar intussen is hij ook met bekende orkesten (London Philharmonic Orchestra, Philharmonisch Orkest van Praag, ) en solisten (Walter Boeykens, Robert Groslot, Will Tura, Luciano Pavarotti, Plácido Domingo, José Carreras, Andrea Bocelli) als dirigent opgetreden. Hij is sinds 2003 gastdirigent bij het Vlaams Radio Orkest en van de Nederlandse Kapel van de Koninklijke Luchtmacht te Amersfoort. Hij dirigeerde in 2001 de wereldpremière van de Nederlandstalige en in 2002 de Franstalige versie van het musical Kuifje – De Zonnetempel van Dirk Brossé. In het najaar van 2008 dirigeerde hij de musical Daens van Dirk Brossé.
De Caluwé is als dirigent ook bezig in de amateuristische muziekbeoefening bij verschillende harmonie- en fanfareorkesten. Zo was hij onder andere van 1989 tot 1995 dirigent van de Koninklijke Fanfare “Sint-Cecilia”, Londerzeel (Centrum) en van 1988 tot 2008 dirigent van de Koninklijke Harmonie “St.Cecilia” Zele. Vanaf april 2010 hanteert hij het dirigentenstokje bij de Koninklijke Harmonie Sint Cecilia Schelle en vanaf juni 2010 bij Harmonie St. Aemiliaan Bleijerheide te Kerkrade. In 2008 werd hij uitgeroepen tot meest verdienstelijke Lokeraar.
Ronny De Schepper
Dit moet ik toch nog even in herinnering brengen.
In februari 2000 zat ik in een afgeladen Kuipke in Gent voor de wereldcreatie van ‘Juanelo’, het Karel V Oratorium van Dirk Brossé en Elie Saegeman n.a.v. het Keizer Kareljaar. (Prins) Filip en Mathilde en een boel prominenten op de eerste rij. Net voor Brossé moest opkomen om het voorprogramma te dirigeren, kreeg hij in zijn loge een kantelraam tegen zijn hoofd en moest hij in allerijl worden afgevoerd voor enkele hechtingen, waardoor de avond niet (meteen) kon starten. Toen na lang wachten het voorprogramma begon, werd het niet gedirigeerd door Brossé maar door Dirk De Caluwé, die als fluitist in het orkest zat en ‘op de bots’ zijn dirigeertalent moest bovenhalen. Hij heeft de avond gered. Grote meneer. (Voor het tweede deel was Brossé er weer, met een pleister op zijn hoofd en een dosis pijnstillers in zijn maag.)
LikeLike
Wat is het leven toch kort. We hebben als kinderen nog samen gespeeld. Hij is altijd eenvoudig gebleven, had totaal geen capsones.
LikeGeliked door 1 persoon
Dirk was nog in grote doen op mijn 60-ste verjaardagsfeest in 2016, te vinden op YouTube.
Het lot heeft anders beslist : een groot musicus en goeie vriend heeft ons veel te vroeg verlaten…
LikeGeliked door 1 persoon