Pietro Nascimbene (foto’s de Wielersite) zou vandaag 95 jaar geworden zijn, ware het niet dat ik nu vaststel dat hij reeds op 4 augustus 2022 is overleden. Zijn overlijden heeft destijds het nieuws niet gehaald, wat uiteraard niet echt een verrassing was.

Pietro Nascimbene is een held uit mijn prille jeugd. Zo pril zelfs dat ik eigenlijk niet eens weet hoe ik zijn naam moet uitspreken. Hij maakte samen met Guido Carlesi, Freddy Rüegg, Fernando Terruzzi en Giorgio Albani deel uit van mijn Molteni-ploeg (wie zou de zesde man geweest zijn?), maar wat ik niet wist, dat is dat het in zijn geval (net als bij Albani) eigenlijk zijn jaar te veel was. Dààrvoor had Nascimbene drie jaar bij Carpano-Coppi gereden en dat is eigenlijk de ploeg waarmee hij meer te vereenzelvigen is. In die ploeg won hij tenminste een rit in de Giro d’Italia en Parijs-Nice en eindigde hij in de Tour de France op een behoorlijke 34ste plaats (al werd die in die tijd met landenploegen verreden natuurlijk).

In 1955 had hij ook al een rit gewonnen in de Ronde van Asturië en de Ronde van Marokko. Hij reed toen voor twee ploegen (Augustea en Arbos) en het is dus best mogelijk dat hij elk van die ritten voor een andere ploeg heeft gewonnen. Hij debuteerde als onafhankelijke bij de legendarische Legnano-ploeg en won in die hoedanigheid zelfs twee halve ritten op dezelfde dag in de Ronde van België (met name in Virton).

Ronny De Schepper

P.S. In tegenstelling tot Albani die zich vlug omschoolde tot sportdirecteur heeft Nascimbene het na het jaar bij Molteni nog twee jaar als individueel uitgezongen, waarna hij – voorspelbaar – hopeloos in de nevelen van de geschiedenis verdwenen is.

Een gedachte over “Pietro Nascimbene (1930-2022)

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.