Vijf jaar geleden: première van “The father” van Florian Zeller

In 2020 nam Anthony Hopkins symbolisch afscheid van zijn carrière als “Anthony”, een dementerende man in “The father” van Florian Zeller (*).

In 2012 schreef en regisseerde de Franse auteur Florian Zeller het toneelstuk Le Père, als onderdeel van een theatertrilogie die verder bestaat uit La Mère (2010) en Le Fils (2018). Het werk werd in 2014 bekroond met de Molière-prijs voor beste toneelstuk. In de daaropvolgende jaren werd er onder de titel The Father onder meer ook een Britse en Amerikaanse versie van het toneelstuk opgevoerd en in 2015 volgde in Frankrijk een vrije filmadaptatie, Floride. Zeller vormde het toneelstuk samen met zijn vaste vertaler Christopher Hampton om tot een filmscenario wat zijn debuut als regisseur van een speelfilm werd. 
Florian Zeller wilde Anthony Hopkins specifiek voor de rol. Hij stuurde Hopkins het script in 2017 en wachtte op antwoord. In de tussentijd zette hij de productie niet voort met andere acteurs in de hoofdrol. Hij zei dat als Hopkins niet had ingestemd met de film, deze waarschijnlijk in het Frans zou zijn gemaakt. De film ging op 27 januari 2020 in première op het Sundance Film Festival, voordat de wereld op slot ging vanwege de wereldwijde Covid-19-pandemie. 
Anthony Hopkins  was er zo zeker van dat hij de Oscar voor Beste Acteur van 2020 zou verliezen aan wijlen Chadwick Boseman voor “Ma Rainey’s Black Bottom” dat hij niet naar de uitreiking ging en ervoor koos om in zijn geboorteland Wales te blijven. Naar verluidt vroeg hij de producenten om via Zoom te verschijnen, maar de producenten weigerden het aanbod. Tegen de traditie in werd de winnaar van de prijs voor Beste Acteur als laatste bekendgemaakt, na de uitreiking van de winnaar van de prijs voor Beste Film. De producers van de show gaven later toe dat dit was gedaan omdat ze ook verwachtten dat Boseman zou winnen en wilden dat de ceremonie zou eindigen met zijn familie die de prijs met tranen in de ogen in ontvangst nam. Hopkins was zelfs vroeg naar bed gegaan, waardoor hij de aankondiging dat hij had gewonnen niet had kunnen zien. (Omroeper Joaquin Phoenix  nam de prijs namens hem in ontvangst.) Nadat hij wakker werd en het nieuws hoorde, plaatste Hopkins snel een dankwoord op Instagram, waarin hij toegaf dat hij “dit echt niet had verwacht” en hulde bracht aan Boseman. 
Anthony Hopkins won de Oscar voor Beste Acteur op 83-jarige leeftijd, wat hem de oudste winnaar van een Oscar voor acteren maakte, waarmee hij het vorige record van Christopher Plummer verbrak, die op 82-jarige leeftijd de Oscar voor Beste Mannelijke Bijrol had gewonnen voor Beginners (2010). Met zijn overwinning voor deze film werd Anthony Hopkins ook de eerste persoon met het autismespectrum die een Oscar won. Hoewel Hopkins eerder een Oscar had gewonnen voor The Silence of the Lambs (1991), was hij nog niet gediagnosticeerd met Asperger, laat staan ​​dat hij de diagnose openbaar maakte. 
Florian Zeller deelde een bijdrage die Anthony Hopkins aan de film leverde, namelijk een aria uit de opera De Parelvissers van Georges Bizet: “Dat kwam voort uit ons gesprek. Hij houdt van muziek, net als ik. Op een dag vertelde hij me: ‘Een van mijn favoriete muziekstukken is deze aria’, en hij vertelde me dit verhaal: toen hij 30 jaar oud was, speelde hij in een toneelstuk in het Verenigd Koninkrijk. En op een avond hoorde hij die muziek voor het eerst. Hij kwam terug naar het hotel waar een piano stond en begon te proberen de melodie te vinden. Hij maakte iedereen gek, want het kostte hem ongeveer drie dagen om de melodie te vinden. Hij vertelde me: ‘Ik heb er altijd van gedroomd om een ​​film te maken met deze muziek erin,’ dus ik probeerde zijn dromen te vervullen zoals hij de mijne vervulde,” concludeerde Zeller.

Ronny De Schepper (op basis van IMDb)

(*) Op een bepaald moment moet hij zijn geboortedatum zeggen en Anthony Hopkins geeft zijn echte geboortedatum op…