Vandaag is het al twintig jaar geleden dat de legendarische Italiaanse sopraan Renata Tebaldi is overleden.
Op haar derde kreeg de kleine Renata polio. Deelnemen aan uitputtende activiteiten was niet mogelijk en ze ontwikkelde dan maar een interesse in muziek. In haar vroege tienerjaren begon Tebaldi aan een studie aan het conservatorium van Parma. Op haar 22ste maakte zij haar debuut.
Haar grote doorbraak kwam in 1946 toen ze in Milaan auditie deed voor Arturo Toscanini. Toscanini was onder de indruk en Tebaldi debuteerde aan het Teatro alla Scala in een concert ter gelegenheid van de heropening van het beroemde operahuis na afloop van de Tweede Wereldoorlog.
Tebaldi maakte haar Amerikaanse debuut als Aida bij de Opera van San Francisco, spoedig gevolgd door haar debuut bij de Metropolitan Opera op 31 januari 1955. Diezelfde rol zong ze ook in een film, waarbij men op het scherm echter Sophia Loren zag. Ze was ook de eerste sopraan om de volledige Trittico van Puccini op te nemen. Ze wordt ook altijd opgevoerd als de grote rivale van Maria Callas, al deed zijzelf wel haar best om met de grillige Callas overweg te kunnen. De Belgische sopraan Fanny Heldy daarentegen was destijds blijkbaar zo beroemd dat ze kon eisen dat Maria Callas haar loge niet mocht gebruiken. Renata Tebaldi mocht dat dan weer wél.
Tebaldi trok zich terug van het toneel in 1973 en van het concertpodium in 1976. Ze bracht haar tijd grotendeels door in Milaan, maar overleed eind 2004 in haar huis in San Marino. Gehuwd is ze nooit geweest. Op scène zag men haar samen met Mario del Monaco wel als het ideale opera-droompaar. Renata Scotto getuigt b.v.: “Bij mijn debuut in de Scala in 1953 heb ik ook met Renata Tebaldi en met Mario del Monaco gewerkt in La Wally bij Giulini, overigens de enige travestierol (Walter) die ik ooit in mijn carrière heb gezongen. Soms luisterde ik met zoveel aandacht naar haar dat ik bijna vergat in te vallen.” Een andere grote fan was de Nederlandse Charlotte Margiono: “Tebaldi is toch een stem die, in alle bescheidenheid, fysiek in mijn richting komt. En daardoor heb ik er meer affiniteit mee. Callas heb ik zelfs een tijd niet kunnen waarderen omdat ik in een fase was van geluid. Kom je echter in een fase van interpretatie, dan ga je natuurlijk naar Callas luisteren. Maar ik heb onlangs b.v. heel lang aan Desdemona gewerkt en als je bij Renata Tebaldi alleen nog maar die eerste twee zinnen gaat analyseren, hoe zij dat charisma daarin krijgt, dat is zo ongelooflijk dat ik dolgraag met haar zou werken. Als ze voor een cursus naar Nederland zou komen, zou ik me ogenblikkelijk aanmelden. Net zoals die Schwarzkopf-cursus zijn dit gewoon levende legendes en daar moet je kunnen aan ruiken.”
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 