Vandaag viert de Zwitserse ex-wielrenner Louis Pfenninger zijn tachtigste verjaardag (foto’s de Wielersite).
Pfenninger komt jaarlijks ter sprake als het de Ronde van Zwitserland is. Michel Wuyts komt dan telkens met hem aandraven om te bewijzen dat (1) de Ronde vaak een aangelegenheid van Zwitsers onder elkaar is en (2) dat ze – ondanks het feit dat Zwitserland natuurlijk bekend staat voor zijn bergen – toch niet altijd zo zwaar is, want dat zelfs zesdagenrenners ze kunnen winnen. Tweemaal zelfs. En dan heeft hij het dus op “onze Louis”…
En elk jaar opnieuw kan ik het niet laten erop te wijzen dat hij zich vergist. Dat hij Louis verwart met de bekende Zwitserse pistier Fritz Pfenninger (overigens geen familie van Louis). Laten we dit, ter gelegenheid van de verjaardag van onze Louis, eens even uitspitten.
Eerst en vooral, ik wil zeker niet bestrijden dat de Ronde van Zwitserland vaak een Zwitserse aangelegenheid is, want dat zou gelijk staan met het licht van de zon ontkennen. En evenmin wil ik ontkennen dat Zwitsers in hun eigen ronde vaak boven zichzelf uitstijgen. Louis Pfenninger is daarvan een uitstekend voorbeeld, want ondanks het feit dat hij “in het buitenland” nauwelijks een deftige uitslag kan voorleggen (70ste in de Tour van 1967), heeft hij de Ronde van Zwitserland niet enkel twee keer gewonnen (1968 en 1972), hij is ook…
– tweede geworden in 1970 en in 1971;
– en derde in 1974 en in 1975.
Daarnaast was hij ook nog tweede in de Ronde van Romandië 1967 en derde in het Kampioenschap van Zürich 1967. Hij won ook het nationaal kampioenschap op de weg in 1971 (en werd tweede in 1969, 1973 en 1974) en werd nationaal kampioen tijdrijden in 1970.
Omgekeerd, alhoewel Louis duidelijk op de eerste plaats een wegrenner was, wil dit nu ook weer niet zeggen dat hij geen zesdaagsen heeft gereden. Meer zelfs, hij heeft er ook een paar gewonnen, namelijk die van Montréal in 1968 (overigens aan de zijde van, jawel, Fritz Pfenninger!) en die van Zürich in 1971 (met Bugdahl en Kemper).
Dat hij goed uit de voeten kon op de piste, wordt trouwens vooral bewezen door zijn derde plaats in de zesdaagse van Gent 1968 (alweer aan de zijde van Fritz). Wie in het kleine Kuipke zijn streng kon trekken en slechts de duimen moest leggen voor Post-Duyndam en Van Looy-Sercu, daarvan mag men met recht en rede zeggen dat het ook een goede pistier was!
En tot slot… hij heeft ook nog de veldrit van Steinmaur gewonnen in 1971…
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 