Alweer geheel toevallig zie ik dat deze zomer in Breda een andere Nederlandse wielrenner, namelijk Bas Maliepaard, is overleden, om precies te zijn op 11 juli. Ook hier zijn mijn wielerminnende FB-vrienden dus weer schromelijk in gebreke gebleven! (Op bovenstaande foto was Maliepaard nog amateur. De foto is gemaakt tijdens de ronde van Ulvenhout door Jaap Nieuwkoop en ik publiceer hem via WikiPortrait.)
Maliepaard kreeg op 86-jarige leeftijd onverwacht een hartstilstand. De wielrenner uit Willemstad nam vier keer deel aan de Tour de France (*), drie keer aan de Vuelta (winnaar van het puntenklassement in 1963) en haalde verder behoorlijke uitslagen in klassiekers zoals Gent-Wevelgem (tiende in 1962) en Parijs-Roubaix (zevende in 1961). Ook deed hij mee aan de Olympische Spelen, met name in 1960, het jaar dat hij Nederlands kampioen werd bij de amateurs, nadat hij reeds bij het wereldkampioenschap wielrennen op de weg in 1959 als tweede was geëindigd na de ongenaakbare Gustav-Adolf Schur. Een jaar later (in 1961) zou hij als neoprof trouwens Nederlands kampioen bij de profs worden.
Zoals men kan zien, debuteerde Maliepaard dus wel heel veelbelovend. Hij werd dan ook opgemerkt door de ploeg van Raphael Geminiani, die reeds enkele Nederlanders in dienst had (Ab Geldermans, Jo De Haan en Dick Enthoven). Het begon blijkbaar verkeerd te gaan toen de St.Raphaël-ploeg samenging met de Heylett-ploeg van Jacques Anquetil. Althans als we op deze anekdote mogen afgaan, die Bas in januari 2024 vertelde aan Wielerflits. Het gaat over 1963 toen hij de derde etappe van de Vuelta won. Toen leerde Maliepaard daar ook de wetten van het profpeloton kennen. Hij dacht dat Anquetil de sprint voor hem aantrok, waarna hij de spurt ook won. Maar later zei hij hierover in een interview: “Dat is mooi, denk je dan, maar nee. Ik had er niet overheen moeten gaan. Nu werd ik niet geselecteerd voor de Tour van dat jaar. Ze zeiden dat ik niet goed voor de ploeg reed en te veel voor mezelf. Anquetil was een soort zonnekoning en kon het gewoon niet hebben dat er iemand in zijn schaduw stond.’’
Na zijn avonturen voor de Franse ploeg stapte Maliepaard dan ook over naar de Televizier-ploeg van Kees Pellenaars. Zijn laatste seizoen sleet hij bij de Belgen van Romeo Smiths. De vaak onstuimig koersende Maliepaard verklaarde na zijn loopbaan dan ook aan Wielerflits dat hij eigenlijk altijd een amateur was gebleven. Na zijn loopbaan werkte hij als opzichter bij Rijkswaterstaat, terwijl hij sedert zijn pensionering in Etten-Leur woonde.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
(*) Helaas zonder veel potten te breken: 47ste, 51ste en tweemaal buiten tijd toegekomen. In 1965 eindigde hij wel als tweede in de rit naar Lyon achter Rik Van Looy.
dagelijks iets degelijks 