Het is vandaag al vijftien jaar geleden dat Vic Van Schil zelf een einde maakte aan zijn leven.
Als wielrenner was zijn hoogtepunt zonder enige twijfel zijn tweede plaats in Luik-Bastenaken-Luik in 1969 na zijn kopman Eddy Merckx (bovenstaande foto), toen hij – na de vraag van Eddy wie er nu eigenlijk zou winnen – de legendarische woorden sprak: “Zelfs al zoudt ge uw been breken, dan zou ik u nog over de meet dragen!” Het was overigens voor Vic niet de eerste maal dat hij tweede werd in La Doyenne: ook in 1966 was hij al eens tweede geëindigd na een andere vijfvoudige Tourwinnaar, Jacques Anquetil. Vic reed toen voor “aartsvijand” Raymond Poulidor, die echter in de uitslag niet voorkomt. Vics tweede patron, Eddy Merckx, wél: die werd achtste. In 1971 zou Vic Van Schil nog twintigste worden in LBL, in 1972 negende, in 1973 tiende en in 1974 achttiende. Klaarblijkelijk dus wel een koers die hem lag. Ook opmerkelijk: Vic Van Schil is zijn hele loopbaan ploegmaat geweest van Jos Spruyt en Roger Swerts. Eerst bij Mercier, later bij Eddy Merckx.
Ronny De Schepper (andere foto Erik Westerlinck)
dagelijks iets degelijks 
heb vik goed gekend ook zijn vader als kleine man mocht dikwijls naar de diamand slijterij komen aan de bevelsesteenweg
LikeGeliked door 1 persoon
Ronny,
Het laatste klopt niet helemaal. Vic Van Schil reed in 1977 bij IJsboerke-Colnago, Spruyt was toen al gestopt.
Swerts reed in 1974 en 1975 bij IJsboerke-Colner, in 1977 bij FIAT en in 1978 bij Old Lords-Splendor.
Je kan dus hoogstens zeggen dat Spruyt heel zijn carrière ploegmaat was van Vic Van Schil.
Jan
LikeGeliked door 1 persoon