George Lazenby wordt 85…

De Australische acteur George Lazenby, bekend van een eenmalig optreden als James Bond, viert vandaag zijn 85ste verjaardag.

Op zijn 18e ging Lazenby als dienstplichtig militair in het Australische leger. Daar was hij lid van de Special Forces, een elitaire commando eenheid. Later werkte Lazenby als sportinstructeur bij het leger, in welke functie hij soldaten trainde in vechtsport. Nadat hij in 1961 uit militaire dienst kwam werkte hij als autodealer. Lazenby bleef deze baan behouden totdat hij in 1964 ontdekt werd door een modellenbureau. Korte tijd later kreeg Lazenby een lucratief contract bij een Britse modeketen en hij vertrok naar het Verenigd Koninkrijk. Binnen korte tijd groeide hij uit tot het best betaalde topmodel van Europa.
Rond deze periode stopte Sean Connery met het spelen van James Bond. De producenten gingen op zoek naar een vervanger en kwamen per toeval in aanraking met George Lazenby. Producent Albert R.Broccoli zat namelijk aan een tafel naast die van George Lazenby in een restaurant, toen Broccoli zag dat Lazenby (volgens hem) grote overeenkomsten met de beroemde Britse spion vertoonde.

De producers wilden oorspronkelijk de verandering van hoofdrolspelers in deze film verklaren door te zeggen dat Bond plastische chirurgie had ondergaan omdat zijn “oude” gezicht nu te bekend was bij buitenlandse spionnen en terroristen om undercover te gaan. Maar ze besloten toen om helemaal niet naar de verandering te verwijzen, en zo hopelijk de publieke aandacht voor George Lazenby’s vervanging van Sean Connery te minimaliseren. Echter, na de openingsactiescène, vlak voor de titels, zegt Bond rechtstreeks tegen de camera: “Dit is de andere kerel nooit overkomen”, een opzettelijk komische verwijzing naar de verandering van acteurs.
Tijdens de audities werd Lazenby vooral uitgekozen omdat hij een expert was in de vele vechtscènes die de film vereiste. Tijdens een van deze gevechten brak hij zelfs de neus van een stuntman. Terwijl de producenten dolenthousiast met hun nieuwe acteur waren, konden de critici de keuze niet begrijpen: waarom kies je een fotomodel, dat behalve een paar reclamespotjes, geen enkele acteerervaring heeft? Nochtans was Lazenby een veel menselijker Bond dan Sean Connery of de latere acteurs: in de originele take van de laatste scène met Tracy’s dood, kwam George Lazenby tot tranen. Peter R.Hunt liet ze de scène vervolgens opnieuw opnemen omdat volgens zijn zeggen “Bond niet huilt.” Er waren maar twee takes. George Lazenby overtuigde Hunt echter om de eerste take te gebruiken, en zei dat ze gezien de omstandigheden (zijn vrouw werd vermoord), dit de enige uitzondering moesten laten zijn. Dienovereenkomstig werd dit de eerste (en tot de release van “Skyfall” in 2012 de enige) keer dat Bond openlijk huilend te zien is.

“On Her Majesty’s Secret Service” betekende meteen het einde van Lazenby’s carrière: de acteur stapte zelf op. Dit was vreemd omdat de producenten juist erg tevreden over Lazenby’s acteerprestaties waren en hem zelfs een contract voor zeven andere Bond-films aanboden. Lazenby was echter van mening dat, in de hoogtijdagen van het hippietijdperk, niemand zat te wachten op een smoking dragende geheim agent. Daarom bezocht George Lazenby de première nadat hij een volle baard en schouderlang haar had laten groeien. Dit werd door sommigen gezien als een protest tegen de producers, terwijl ze opzettelijk probeerden zijn toekomst in de filmfranchise te saboteren. Volgens hem was de Bond-reeks gedoemd te mislukken en lag voor hem zelf juist een gouden carrière in het verschiet. Nog meer Bond-films zou zijn carrière alleen maar ophouden. Later zou echter het tegenovergestelde waar worden: de Bond-films groeiden uit tot een zeer succesvolle filmreeks terwijl Lazenby’s carrière mislukte.

Volgens IMDb zijn er veel redenen waarom George Lazenby maar één keer als James Bond verscheen. Volgens de dvd-documentaire zijn dit enkele van de belangrijkste redenen:
1. Lazenby’s jeugdige verwaandheid irriteerde de zenuwen van producer Albert R. Broccoli. Een incident dat wordt genoemd, is dat Lazenby in zijn eentje de hellingen afskiede (wat resulteerde in een gebroken arm) en een moment van arrogantie van Lazenby dat een cast- en crewfeestje verpestte.
2. De berucht harde Britse roddelbladen die ongunstige verhalen over Lazenby schreven en hoe hij niet op kon tegen Sean Connery, waardoor de publieke opinie tegen de film werd beïnvloed nog voor dat deze werd uitgebracht. Een incident dat Lazenby aanhaalde, was tijdens een interview met een verslaggever in de kantine waarin Diana Rigg gekscherend van de andere kant van de kamer riep: “Ik eet knoflook voor de lunch, lieverd! Ik hoop jij ook!” Dit leidde tot een artikel waarin Rigg Lazenby zo erg haatte dat “ze knoflook at voor liefdesscènes” (al heeft er wel degelijk ook een echt incident plaatsgehad tussen Lazenby en Rigg; zie hiervoor de “varia” op IMDb met als zoekwoord “anecdote”).

3. Lazenby geloofde dat de Bond-filmfranchise voorbij was in het kielzog van meer geraffineerde films als “The Graduate” (1967) en “Easy Rider” (1969), en de in smoking geklede geheim agent zou geen voeling meer hebben met de pas bevrijde jaren zeventig. Hij vertelde zijn agent dat hij niet zeker wist of hij Bond nog een keer wilde spelen, zelfs voordat deze film uitkwam. De producenten hoorden dit en waren er niet bepaald blij mee. Lazenby had een deal voor zeven films aangeboden gekregen en had al een intentieverklaring getekend om te spelen in “Diamonds Are Forever” (1971). Hij had zelfs een eerste termijn betaald gekregen die hij later terugbetaalde.
Hoewel sommigen beweren dat deze film een ​​flop was aan de kassa, was het in feite een enorme hit, die meer dan tien keer de kosten terugverdiende en de op één na meest winstgevende film van het jaar werd aan de wereldwijde kassa.
Toch vinden filmkenners Lazenby juist een van de betere Bondacteurs: Lazenby speelde de rol al aardig en zou waarschijnlijk heel veel in zijn rol zijn gegroeid als hij meer Bondfilms had gemaakt. De reden van de tegenvallende resultaten van “On Her Majesty’s Secret Service” lagen, volgens filmkenners, dan ook niet in het acteerwerk van Lazenby maar meer in het feit dat de film totaal afwijkt van de gebruikelijke Bond-formule.
Agent 007, het type van de vrijgezel bij uitstek, diende in deze film immers te trouwen! Bovendien wordt zijn bruid (Diana Rigg alias Emma Peel uit The Avengers) op het einde van de film natuurlijk prompt vermoord, want een getrouwde Bond, daarmee kon men uiteraard niet verder! Een moord als slot van een Bond-film! En dan moet de arme Lazenby nog mompelen: “We have all the time in the world” om de begeleidende song van Louis Armstrong tot hit te kunnen bombarderen. Men moet al van goeden huize zijn om zo’n misbaksel te overleven! (De eerlijkheid gebiedt echter wel te zeggen dat deze film oorspronkelijk zou eindigen met Bond en Tracy die na de bruiloft in hun auto wegrijden, en Tracy’s dood als openingsscène van “Diamonds Are Forever” zou dienen. Dit idee werd echter verlaten na het vertrek van George Lazenby.)

Na “On Her Majesty’s Secret Service” is er nog maar weinig vernomen van de Australische acteur. Hij speelde nog in een aantal Hongkong-actiefilms en in de jaren negentig dook hij op als Mario in de erotische Emmanuelle-films met Sylvia Kristel. Naar eigen zeggen draagt hij het juk ‘James Bond’ nog altijd met zich mee. Daarom laat hij zich ook goed betalen als hij komt opdraven voor een signeersessie, interview of wat dan ook met de Bond-films te maken heeft. Zo speelde hij “J.B.” in “The Return of the Man from U.N.C.L.E.: The Fifteen Years Later Affair” (1983), waar hij Napoleon Solo en Illya Kuryakin helpt in een straatgevecht vanuit zijn auto. Toegegeven, hij staat niet vermeld als James Bond (in plaats van de afkorting JB), maar zijn optreden is zo duidelijk Bond-achtig dat het onmogelijk is dat hij niet James Bond zou zijn. Alle elementen zijn aanwezig, een smoking, de Walther PPK, een coole, geknipte persona en Aston Martin (alleen het meisje ontbreekt).
Wat zijn privéleven betreft, van 1971 tot 1995 was hij getrouwd met Christina Gannett met wie hij twee kinderen had. Zijn zoon Zachary overleed in 1994 op 20-jarige leeftijd aan een hersentumor. George Lazenby trouwde in 2002 met voormalige tennisster Pam Shriver. Samen hebben ze drie kinderen: George Samuel (12 juli 2004) en de tweeling Samuel Robert en Kaitlin Elizabeth (1 oktober 2005). In augustus 2008 vroeg Shriver de echtscheiding aan.
Op financieel gebied ging het stukken beter met Lazenby: hij begon een handel in aandelen en werd in de jaren tachtig multi-miljonair. Lazenby bezit een ranch in Arizona, een landhuis in Australië, een villa in Los Angeles en appartementen in Londen en New York. Hij houdt zich bezig met dure sporten als auto- en motorracen, paardrijden, zeilen, golf en tennis.

Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)