Op dezelfde dag van de dood van Michael Jackson stapte de Antwerpse zangeres, televisieomroepster en -presentatrice Yasmine, pseudoniem van Hilde Ludo Frieda Rens, uit het leven.
Met Don’t Cry for Me Argentina van Julie Covington maakte Rens in 1989 haar debuut in De Soundmixshow. Na haar deelname aan Golden Voice Soundmix een jaar later, werd ze ontdekt door Frank Arkesteyn, die sindsdien fungeerde als haar manager. In die periode werd ook besloten dat Hilde als artiest voortaan door het leven zou gaan als Yasmine. Volgens Rens’ mama waren ze op reis in Spanje toen Hilde 10 jaar oud was en vroegen ze naar de vertaling van een welbepaalde bloem, jasmijn. Daarop zou Hilde gezegd hebben: “Mama, ik weet wat mijn artiestennaam wordt als ik later zangeres ben, Yasmine!”
Ze wilde haar droom waarmaken met te studeren op de kunstschool, maar daarin botste ze met haar ouders, die haar naar de studie Communicatiemanagement aan de Katholieke Hogeschool Mechelen stuurden. Ze stopte ermee in het tweede jaar. Om verdere conflicten met haar ouders uit de weg te gaan, mede door het afwijzen van het katholieke geloof, trok ze in bij haar zus en schoonbroer. Na enkele maanden keerde de rust terug tussen Hilde en haar ouders.
Rond haar twintigste werd ze voor het eerst verliefd op een vrouw. Vier jaar later kwam ze ervoor uit lesbisch te zijn. Een van haar eerste singles, Hoog In De Wolken, was een knipoog, “die weliswaar niemand begrepen heeft.” Eerst had Yasmine een relatie met presentatrice Alexandra Potvin. Na enkele jaren ging het koppel uit elkaar; voor Yasmine was dit een zware tijd en begreep ze “waarom mensen aan zelfdoding denken,” aldus Wikipedia.
Yasmine was blij dat haar omgeving goed reageerde op haar coming-out, zeker omdat ze destijds al samenwoonde met een vrouw. Toch had ze niet de behoefte om te koop te lopen met haar geaardheid. Ze werd een belangrijk rolmodel voor holebi’s, iets waar ze vrede mee had. In 2000 vormde ze samen met Truus Druyts en Meredith Vedts het groepje De Miekes. Ze brachten een Antwerpse vertaling van Fire (Vuur) van The Pointer Sisters uit op single. Eerder was Yasmine met Geena Lisa en Druyts een gelijkaardig project gestart, De Minetten.
In 2001 kwam ze via een gemeenschappelijke vriendin in contact met Marianne Dupon, winnares van De Mol een jaar eerder. Yasmine had het programma nooit gezien en wist niet wie Marianne was. Daarnaast hadden ze allebei een aantal relaties achter de rug en wilden ze even een tijdje alleen zijn. Er was geen sprake van liefde op het eerste gezicht, maar uiteindelijk werd duidelijk dat er toch een klik was tussen de twee. Het koppel trouwde op 30 augustus 2003 in Edegem, als eerste homoseksuele BV-koppel. In 2005 werd Yasmine op de website van de holebi-jeugdbeweging Wel Jong Niet Hetero verkozen tot de Grootste Holebibelg.
Na acht jaar samenzijn, waarvan zes jaar huwelijk, werd eind april 2009 de breuk tussen Yasmine en Marianne bekendgemaakt. Nadat Dupon haar verlaten had, woonde Yasmine bij haar zus Anja in Kontich. Yasmine was door haar depressie erg vermagerd, maar deed de berichten over haar verminderde levenslust af als onzin. “Ik ben al gelukkiger geweest. Maar ik red me heus wel.” Ze werd begeleid door een arts die haar antidepressiva en verplichte rust voorschreef. Twee dagen voor haar dood belandde ze in het ziekenhuis na een slechte reactie op de medicatie.
Het weekend voor haar dood logeerde Yasmine bij hartsvriendin en oud-collega Martine Prenen. Hoewel Yasmines donkere kant de laatste maanden de overhand nam, was Prenen ervan overtuigd dat Yasmine wel door de moeilijke periode zou komen.
Twee dagen later, 25 juni, rond acht uur ’s ochtends, verliet Yasmine haar verblijfplaats. Omdat het niet “haar stijl” was om weg te gaan zonder iets te zeggen, werd ze als vermist opgegeven. De politie startte meteen een buurtonderzoek, waaruit bleek dat Yasmine rond het middaguur nog een pakje sigaretten gekocht had in een krantenwinkel – Yasmine was een verstokte roker. Omstreeks twee uur in de namiddag werd Yasmine door een agent dood aangetroffen bij een schuur op een braakliggend terrein nabij de Doopput. Er werd geen poging meer gedaan om te reanimeren. Klaas Delrue, ook een goede vriend van Yasmine, schreef over haar dood het lied ‘Veel te mooie dag’, dat verscheen op het album Welkenraedt van Yevgueni. Na het overlijden van Yasmine werd de Zelfmoordlijn drie keer vaker gebeld dan anders.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
Foto: een analoge opname die naar aanleiding van het overlijden van Yasmine (pseudoniem voor Hilde Rens), door de fotograaf, Filip Naudts, werd gedigitaliseerd (wikiportret.nl).
dagelijks iets degelijks 