25 jaar geleden: “Les convoyeurs attendent”

25 jaar geleden ging de Belgische film “Les convoyeurs attendent” in première. Scenario en regie waren in handen van Benoît Mariage. De hoofdrol werd vertolkt door Benoit Poelvoorde.

Aan het begin van het nieuwe millenium streeft Roger, een energieke Belgische vader en fotograaf voor de rubriek “chiens écrasés” van een plaatselijke krant (Benoit Poelvoorde), naar een betere toekomst. Daarom wil hij zijn zoon (Jean-François Devigne) een prestatie laten leveren die hem een auto zou opleveren: open en sluit een deur meer dan 40.000 keer in 24 uur! Maar alles verloopt niet zoals gepland…

“De begeleiders wachten” is een uitdrukking uit de duivensport die in België wordt gebruikt . De “convoyeurs” zijn verantwoordelijk voor het naar de losplaats brengen van de duiven, maar bij slecht weer wordt de lossing uitgesteld. Om de eigenaars van de duiven te waarschuwen, geeft de radio het signaal “de begeleiders wachten”.

In “Les convoyeurs attendent” van Benoît Mariage uit 1999 speelt Poelvoorde een opvliegende loser, die zijn zoon dwingt een recordpoging te wagen om in het Guinness Book of Records te komen, wat uiteindelijk slecht afloopt. Het merkwaardige aan deze film is dat hij zich gelijktijdig met het draaien afspeelt (op het einde wordt zelfs het millenium gevierd), terwijl de hele vormgeving (kledij, meubels, auto’s, muziek…) naar de jaren vijftig verwijst. Ongetwijfeld is dit bedoeld om het achterlijke karakter van de randstad van Charleroi aan te duiden, maar het is toch zeer merkwaardig, net als de titel die naar de duivensport verwijst, al komt die maar in een zijdelings plot ter sprake.

De kritische ontvangst van de film was over het algemeen positief, met een gemiddelde van 3,5/5 volgens Allociné. Critici prezen unaniem de prestaties van de acteurs, evenals de bitterzoete poëzie die uit de film naar voren komt. Sommige titels als Première en Le Monde kloegen echter over het gebrek aan constructie in het plot. Ik ben geneigd dit bij te treden, maar toch kreeg de film de hoofdprijs op het Stockholm International Film Festival van 1999.

Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)