Maandag 1 januari 2024 vieren miljoenen Cubanen de 65e verjaardag van hun revolutie. Zoals gebruikelijk zal het nieuwe jaar 2024 en het revolutionair jubileum op oudejaarsavond worden begroet met 21 saluutschoten. Naast tal van activiteiten door het hele land, vindt er een centrale viering plaats in het Céspedes Park in de stad Santiago de Cuba. Daar kondigde de revolutionaire leider Fidel Castro op 1 januari 1959 vanop een balkon de overwinning aan van het rebellenleger op de door de Amerikanen gesteunde dictator Fulgencio Batista.
In zijn overwinningstoespraak in 1959 stelde hij dat “we voor het eerst in de vier eeuwen sinds onze natie werd gesticht we volledig vrij zullen zijn”. Het was alsof hij toen al aanvoelde dat dan de aanvallen van het Amerikaanse regime op de pas verworven onafhankelijkheid zouden beginnen. Castro stelde: “De revolutie begint nu. Het zal een moeilijke en gevaarlijke onderneming worden.”
Sindsdien is het eerste socialistische land op het Amerikaanse continent onderworpen aan de meest uitgebreide blokkade die ooit aan een volk is opgelegd. Op Fidel Castro werden door de CIA tientallen moordpogingen ondernomen. De Amerikaanse invasie in de “Varkensbaai” liep op een sisser uit. Fidel Castro werd verplicht steun te zoeken bij de Sovjet-Unie, zowel militair als economisch.
In 1962 werd Cuba het middelpunt van een mogelijk kernwapenconflict tussen de Sovjet-Unie en de VS. Nadat de VS Amerikaanse raketten had geplaatst in NAVO-land Turkije gericht op Moskou, plaatste de Sovjet-Unie hun raketten in Cuba gericht op de VS. Na een akkoord waarin de Amerikanen hun raketten in Turkije wegnamen, vertrokken ook de Russen met hun raketten uit Cuba.
Ondanks sadistische blokkades van de grote buur beschikt Cuba al tientallen jaren over politiek het meest stabiele systeem in de regio. Blokkades, die in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties al jaren quasi unaniem worden afgekeurd.
Midden in een regio waar de VS rechtse en extreemrechtse dictators steunen. Om hun macht te behouden passen deze dictators, met steun van en opgeleid op militaire academies van de Amerikanen, gruwelijke maatregelen toe op hun eigen volk met doodseskaders, martelingen, verdwijningen. Cuba verdedigde met succes de doelstellingen van de revolutie.
Op een paar decennia tijd werd op het eiland onder de leiding van de Communistische Partij de achterstand inzake onderwijs en gezondheidszorg ingehaald. Cuba was het eerste land in de regio dat bevrijd werd van analfabetisme. Het eiland heeft een betere toegankelijke gezondheidszorg dan de grote Amerikaanse buur. Het eiland beschikt over het grootste aantal artsen en medische voorzieningen in Centraal- en Zuid-Amerika.
Het biedt met zijn artsen en medisch personeel overal in de wereld hulp. Zo ook in Italië tijdens de covid-pandemie. Cuba stuurde duizenden artsen naar Venezuela en Brazilië b.v. Het steunde het ANC in zijn anti-apartheidsstrijd met medische- en militaire hulp.
De namen van Fidel en Raoul Castro, Che Guevara, Camilo Cienfuegos en vele andere helden van de revolutie zijn bekend over de gehele wereld. Ze zijn het symbool van de wil en de strijd voor sociale gerechtigheid, menselijke ontwikkeling en soevereiniteit. Tot op vandaag inspireren zij de volkeren in Latijns- en Centraal-Amerika èn ver daarbuiten om voor socialistische idealen te strijden.
Miel Dullaert
Foto: Che Guevara en Fidel Castro, gefotografeerd in 1961 door Alberto Korda – Museo Che Guevara, Havana Cuba
dagelijks iets degelijks 
Miel Dullaert geeft hier de officiële, door de communistische propaganda gesteunde versie. Maar de werkelijkheid is voor vele Cubanen helemaal niet zo rooskleurig. Ik heb al meer dan een jaar contact met een Cubaanse vrouw die me al veel over die realiteit verteld heeft. Zij is gevormd aan de universiteit en geeft les aardrijkskunde in het middelbaar onderwijs. De bittere realiteit is dat ze met haar wedde haar gezin (zijzelf en twee kinderen) niet voldoende kan ondersteunen. De officiële winkels hebben heel weinig in voorraad, wie kan vult dat aan met voedingsmiddelen die ze bij particulieren inkopen, als ze de prijs kunnen betalen. (Die particulieren voeren in
en drijven een handeltje). Datzelfde geldt voor medicatie die ook door particulieren verkocht worden alleen ben je dan niet zeker van de juiste geneeskundige werking. Je weet in feite niet wat je koopt. In het officiële circuit kom je er niet. Ik heb zelfs al pakketten met basismiddelen als Dafalgan opgestuurd., De geneeskunde mag dan wel gratis zijn, maar in de hospitalen hebben ze goed als niks. Je moet eerst basiszaken bij particulieren kopen en dan kan je misschien een behandeling krijgen. Het dagelijkse leven is moeilijk, vaak is er geen elektriciteit. Natuurlijk zijn er luxehotels in de kustplaatsen (met voedsel en generatoren), maar voor de modale Cubaan zijn die te duur en dus in de praktijk niet toegankelijk. De politiek is stabiel, natuurlijk want er is maar één partij toegelaten. Protesten en vrije meningsuiting worden in de kiem gesmoord. Als ze kunnen ontvluchten Cubanen hun land, een leven in de illegaliteit bekoort hen vaak nog meer.
Kijk verder dan de propaganda Miel. Je peperbus is gevuld met ideologisch gezwets. Ik kijk liever naar de realiteit om iets te beoordelen.
Fons Mariën
LikeLike