Terwijl in Engeland “Shadowlands” in première ging, was het in de Verenigde Staten de komedie “Grumpy old men” die de meeste aandacht naar zich toe trok. Deze film werd geregisseerd door Donald Petrie en geschreven door Mark Steven Johnson, met in de hoofdrollen Jack Lemmon, Walter Matthau en Ann-Margret.
In Wabasha, Minnesota , maken de gepensioneerden John Gustafson (Jack Lemmon) en Max Goldman (Walter Matthau) ruzie met hun buren en vooral met elkaar. Ze wonen alleen en brengen hun tijd door met ijsvissen, het uitwisselen van beledigingen en het uithalen van wrede grappen ten koste van elkaar. (Let op: spoilers!)
Als Ariel Truax (Ann-Margret), een vrijgevochten professor Engels aan de overkant van de straat intrekt, worden de twee liefdesrivalen. John en Ariel hebben seks – zijn eerste keer sinds 1978 – en een jaloerse Max drijft John’s vissershut op dun ijs, waar John ternauwernood aan de dood ontsnapt. In een confrontatie met Max wordt de bron van hun vijandigheid onthuld: Max heeft een hekel aan John omdat hij met Max’ middelbare schoolliefje is getrouwd. John legt uit dat ze ontrouw was en dat Max gelukkiger was met de vrouw met wie hij trouwde, maar Max herinnert John eraan dat hij Ariel niets meer te bieden heeft zodra de IRS (de Internal Revenue Service, meestal kortweg IRS genoemd, is de federale belastingdienst van de Verenigde Staten) zijn huis in beslag zal nemen wegens openstaande schulden. Met dit in zijn gedachten beëindigt John zijn relatie met Ariel.
Na een zoveelste ruzie vindt Max John in de sneeuw, nadat hij een hartaanval heeft gehad (*). In het ziekenhuis vertelt Max Ariel wat er is gebeurd, en zij verzoent zich met John terwijl hij herstelt. De lente breekt aan en John en Ariel trouwen. Als huwelijkscadeau laat Max John weten dat hij John’s schuld heeft afbetaald. Het pasgetrouwde stel rijdt weg, maar niet voordat John ontdekt dat Max een vis in de trouwlimousine heeft achtergelaten.
Alhoewel de film meer is dan een platte komedie, haalt deze op Rotten Tomatoes slechts 64%. Caryn James van The New York Times schrijft terecht dat “het een vrolijke film betreft, die geen grote sociale problemen behandelt, tenzij je denkt dat Jack Lemmon die een dode vis in de auto van Walter Matthau gooit reden tot ongerustheid is.” Commercieel gezien was de film echter een groot succes. Hij bracht wereldwijd een totaal van $ 80,5 miljoen op. Er kwam dan ook een vervolg: Grumpier Old Men werd uitgebracht in 1995, waarin Lemmon, Matthau en Ann-Margret hun rollen opnieuw vertolkten. Mark Steven Johnson schreef opnieuw het script.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
(*) In de werkelijkheid was het juist andersom: het was Walter Matthau die een longontsteking heeft opgelopen tijdens het filmen van een vechtscène met Jack Lemmon bij temperaturen onder het vriespunt.
dagelijks iets degelijks 