Vlaanderen zendt zijn zonen uit, want het houdt niet van kinderen. Drs.P. zit aan de schrijfmachine naast me. Ik had Heinz Polzer nog nooit ontmoet, maar blijkbaar loopt het in Vlaanderen vol met doctorandi P. Jammer genoeg heeft niet iedereen het taalgevoel van Polzer (mijn gebuur wél, er wordt hier wat afgelachen als hij weer een tekst van een collega herschrijft – maar kom, zijn Bob Woodward en Carl Bernstein ook niet zo begonnen, om van De Collega’s nog maar te zwijgen?), maar de afkeer voor kinderen schijnt vrij algemeen te zijn.

Het volkse gezegde: “De eerste helft van uw leven wordt verpest door uw ouders, de tweede door uw kinderen” schijnt hier door iedereen aanvaard. Ik had mij dan ook voorgenomen van daar eens ferm tegenin te gaan, van al die kinderhaters eens een figuurlijk pak op hun broek te geven, opdat ze tot inkeer zouden komen. Maar wat gebeurt er hier voor mijn ogen? Mijn oudste trekt de stoel van onder tafel zodat de jongste erop kruipt en dan staat de oudste met lodderogen toe te zien terwijl de jongste uithaalt naar de schouw en heel onze garnituur daar tegen de grond keilt. En dan ik, hé! Ik ben er nog hees van.

Ik zou nog stoten kunnen vertellen. Naar aanleiding van Wina Born b.v. Eten in een restaurant, ja gezellig zeg. Deze week waren we vijf jaar getrouwd en dan mag je toch eens onnozel doen, nietwaar? Allé, wij naar zo’n restaurant. En de kleinste maar schijten, boeren en smossen! Plezier dat we gehad hebben! Toen het ons het teveel werd, lieten we hem los op de andere bezoekers. Ja, die konden toen ook hun lol niet meer op, vooral niet omdat de oudste (toch ook maar vier) ook wilde rondhollen. Voorwaar, we waanden ons eerder op een atletiekpiste dan in een restaurant.

Maar toch kan ik niet lachen met moppen als “Ga wat spelen in het verkeer” (W.C.Fields) of “Ik ken een leuk spelletje: onverwacht oversteken” (Drs.P) of “Hé, Van Veen, je dochter verslikt zich! Ja, Van Veen, nou ben je toch te laat, hé kerel. Dat zal dan zeker voor vrijdag zijn?” (Van Santen). Dit laatste was wat later op diezelfde vrijdagavond (want P. en Born waren inderdaad te gast in Noord-Zuid) in een KRO-programma “Humor 1978” van Han Peekel, maar daar gaat het nu niet om: op de nieuwe elpee van Urbanus (Volle Maan, Philips 6320048) staan de blote meisjesbuiken ook niet op, maar wel een lied waarin hij zegt nooit kinderen te zullen maken. Raymond heeft trouwens ook zo’n lied. En vijf jaar geleden heb ik ook dat liedje nog gezongen. Maar nu moet ik ook naar Paulus de Boskabouter of Ti-Ta-Tovenaar kijken…

Jan Segers (in de rubriek Hebjetgezien?)

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.