Peter Haex vroeg zich in “De Gazet van Antwerpen” van 15/4/1998 af hoe je een voorstelling moet bespreken die je gelukkig maakt? Want dat is wat “Ge moet niet persé ananas gegeten hebben om te weten dat dat ongelooflijk lekker smaakt” – in het vervolg zeggen we gewoon Ananas – van het MartHa tentatief!, met hem deed. Deze voorstelling over leven en liefde was geïnspireerd op werken van Louis Paul Boon.
“Hij zal ongelooflijk content zijn,” schrijft Haex en hij gaat verder: “We zaten in die grote hangar van Electrabel te genieten van deze fantastisch schoon vertelde, fijn gespeelde voorstelling waaraan met veel liefde door veel mensen is gewerkt. Onder het koude blauwe licht van een reusachtige elektrische ijskristal hebben de mensen van het MartHa tentatief! een grote houten constructie gebouwd waarin alle personages hun commentaar geven op het verdwijnen van de man van de vrieskelders (Bart Voet). Op een dag nam de man van de vrieskelders niet zijn gewone tram naar het werk. Hij verdween uit het leven van zijn naasten om zich grondig te bezinnen over zijn dromen, zijn leven, zijn werk en lasten. Een heleboel personages reconstrueren dat verhaal. Mevrouw Cloots (Sofie Decleir, die schittert in haar dubbelrol als echtgenote van de verdwenen man) en mevrouw Staalpaard (Geert Six) mogen in Muppetshow-achtige scènes commentaar leveren op het leven van het vreemde koppel, de ondertussen beruchte kus van Sneeuwwitje en andere prangende zaken. Hoog boven de straat troont Irene Vervliet die in haar kleine radiostationnetje het banale gepraat van de straat en de pathetische zoektochten van de inspecteur van de politie (Ivo Kuyl) meewarig bekijkt. Johan Petit is de noeste journalist die de zoektochten van de politie met argwaan bekijkt en van poëtische commentaren voorziet. Ananas is in anderhalf uur de essentie van Boon. Zijn angsten, verlangens, zijn zoeken naar liefde, het falen en zijn fascinatie voor prille meisjes hebben de mensen van het MartHa Tentatief! op een speelse, fijne, onnadrukkelijke en diepe manier getoond. Het MartHa tentatief! heeft het patent om op een volkse en verheven manier de werkelijk belangen dingen des leven te tonen. Zo schoon theater te maken is slechts enkelen gegeven. Proef die ananas van Theater Antigone.“