Vandaag is het al vijftien jaar geleden dat de Belgische cineast Benoît Lamy (rechts op de foto), die nog bij Pasolini in de leer was geweest, is overleden.
In 1973 kende hij (alle omstandigheden in acht genomen) een internationaal succes met zijn “Home sweet home”, ongetwijfeld omdat in deze door en door “Brusselse” film voornamelijk Frans werd gesproken. Zelfs Wannes van de Velde voegde aan zijn “Ik wil deze nacht in de straten verdwalen” een Franse strofe toe. Het succes van de film had ook te maken met de nasleep van de “revolutionaire” jaren zestig. De basisidee dat de fakkel van de revolutie door de derde leeftijd werd overgenomen sloeg overal aan.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 