Persoonlijk geef ik binnen de kunsten de voorkeur aan de muziek. Misschien wegens het extreem abstracte karakter (wat zijn in godsnaam « klanken » ?), waardoor het juist een universeel verstaanbare taal wordt. Maar men dient toe te geven dat het theater, hoe slecht ook soms gebracht, aanzet tot nadenken. We hebben het reeds gehad over « Partij kiezen » in Arca, waarbij men zich de vraag kan stellen hoe mensen die op straat komen in Witte Marsen om te eisen dat hooggeplaatste rechters en politici hun verantwoordelijkheid zouden opnemen, tegelijk aanvaarden dat in dit stuk gesteld wordt dat kunstenaars niet ter verantwoording kunnen worden geroepen. Tegelijk liep in « Minnemeers » een « witte » enscenering van « Clockwork Orange » van Anthony Burgess, waarin vragen aan bod komen als de vrije wil van de mens bij de keuze tussen goed en kwaad. Op een komische manier worden ook filosofische vragen geformuleerd over de zin van het bestaan in « De Ronde van Vlaanderen » (Theater Krakeel) of het doel dat de middelen heiligt, zoals dat het geval is bij TIL met «In Gods naam » in de Tinnen Pot. (HLN 20/3/1998)
dagelijks iets degelijks 