Wie ook beoogt dat haar boekjes door de kinderen zelf worden ter hand genomen dat is de uitgeverij Hemma. Maar hier staat dan weer tegenover dat de inhoud aan de erg magere kant is. Het gaat dan ook om boekjes voor kinderen vanaf drie jaar, “Moeder helpen” bijvoorbeeld of “Hondenvriendjes” (weliswaar mooie kleurenfoto’s van honden).
Via rijmpjes de kinderen iets aanleren is dan anderzijds een beproefd procédé dat misschien toch wel z’n nu kan hebben. Hiervoor kan vooral “Weet jij hoe laat het is?” gelden, al was het wel gemakkelijker geweest indien er ook links een uurwerk was nagebootst met verplaatsbare wijzers. In “Touky tuinier” (vanaf vijf jaar) probeert men de kinderen een beetje wegwijs te maken in de tuin maar dat schijnt waarempel (sic!) niet zo goed te lukken.
Het Nederlandse taalgebruik is wel meer een struikelsteen bij deze Waalse uitgeverij. Zo wordt het anders zeer fraai uitgegeven “Koeken bakken met Anneke” (vanaf vijf jaar) ontsierd door een flagrante vertaalfout als “dat doet niets” (ça ne fait rien!) en “parapluie” wordt zelfs helemaal niet vertaald. Dat doet ons wél iets!
Bij uitgeverij Dupuis bestaat nu ook een reeks voor de allerkleinsten (vanaf drie jaar). Het zijn kleine gekartonneerde boekjes, ongeveer 15 cm x 15 cm met telkens zo’n 25 bladzijden. De helft daarvan met een mooie, kleurrijke tekening, de andere helft haast volledig wit met grote tekst.
Tot hiertoe verschenen er vier nummers: 1. Het hamstertje van Tina; 2. Tijs en Tea; 3. De pop van Maja; 4. Petra kan al …
Drie daarvan zijn vertaald uit het Zweeds (2, 3 en 4), “Het hamstertje” uit het Duits. Drie zetten aan om iets te doen (1, 2 en 4), “De pop van Maja” daarentegen is nogal banaal. Drie zijn dan ook speciaal bedoeld voor het slapengaan (1, 3 en 4).
Met “Petra kan al …” zijn we het niet helemaal eens. Die boekje is duidelijk ontsproten uit de “trial and error”-pedagogie, iets proberen en we zullen dan wel zien of het tegenvalt of niet. Vooral bedoeld om de ondernemingszin van de kleuters aan te moedigen, heeft deze theorie toch ook minder goede kanten. Zoals trouwens in het boekje zelf voorkomt: “Petra voelt of het water koud is, of warm. Wat kan jij voelen met je handen?“. Nou, je handen in kokend water stoppen kan best eens tegenvallen!
Zelf zijn we dan ook het meest in onze nopjes met het overheerlijke “Hamstertje van Tina”. Ja, daar zouden wij ook wel graag mee spelen!
Referentie
Ronny De Schepper, Zullen we koeken bakken of moeder helpen? De Rode Vaan nr.44 van 1982
dagelijks iets degelijks 