Filmmuziek is een fascinerend iets. Soms blijft de muziek je meer bij dan de film (Once upon a time in the west, Dr.Zhivago, The piano), soms ook heb je een goede film gezien, maar ben je verbaasd als in een brochure plotseling de naam van de componist opduikt, omdat je er helemaal geen acht op had geslagen. “La ardilla roja” is zo’n film. Heel erg van genoten, maar vraag me niet meer wat voor soort muziek er was te horen. Tot nu plotseling de naam van de componist, Alberto Iglesias, opduikt bij het optreden van de Compania Nacional de Danza vanavond in de opera. Zij brengen immers, naast dansen op Spaanse muziek uit de vijftiende en zestiende eeuw, een creatie van een werk van de Bask. * Nog veel
exotischer is de Indische vocale klassieke muziek die vanavond te horen is in het Brugcentrum. * Accordeonmuziek daarentegen, hoort in onze eigen folktraditie thuis. Maar de laatste tijd heeft ook de eigentijdse “klassieke” muziek dit instrument ontdekt. Zo speelt Guy Klucevsek vanavond ín Logos werk van John Zorn. (HLN, 6/5/1997)
dagelijks iets degelijks 