De roman Een kille regen van Paul Bowles speelt zich af in Tanger eind jaren veertig, toen de Britse schrijver zelf al in Marokko woonde. Tanger was toen een internationale stad, een zone die losstond van de kolonies in Marokko. Tot de onafhankelijkheid van Marokko in 1956 was Tanger een broeihaard van prostitutie, smokkel, spionage en drugs. De stad oefende een grote aantrekkingskracht uit op avontuurlijke schrijvers als J.Kerouac, T.Williams, G.Vidal en T.Capote. Maar van al die mensen uit de beatnik-tijd, is alleen de nu stokoude Bowles in Tanger overgebleven. Het hoofdpersonage van Een kille regen is de jonge Amerikaan Dyer Nelson, een bankbediende die het beschermde leven in de States beu is. Via een kennis wordt hij tewerkgesteld in een reisagentschap in Tanger. Dat bedrijfje is alleen maar een dekmantel voor allerlei louche zaken. Als Nelson zelf belast wordt met een financiële smokkel, gaat hij met het geld aan de haal. Het loopt heel slecht af. Nelson zit aan de drugs en op het einde pleegt hij een moord. De confrontatie van de westerse mens met een primitievere samenleving leidt hier niet tot een catharsis, maar tot een catastrofe. In plaats van een nieuw leven te gaan leiden, verliest Nelson juist elke controle over zichzelf. Bowles wil zeggen dat je niet ongestraft je zekerheden kan opgeven. Zijn eigen leven verliep niet rimpelloos. Hij was een homo, zijn vrouw Jane was lesbisch. Ze was in Tanger aan de drank geraakt en belandde in een psychiatrische instelling. Maar van zichzelf zegt de auteur dat hij nooit zoveel geleden heeft als zijn romanpersonages.
Fons Mariën is Internet-redacteur van de BRTN-website. „Een kille regen” van Paul Bowles verscheen bij Contact.
Referentie
P.D.M., Op het nachtkastje van Fons Mariën, Knack 22 januari 1997
dagelijks iets degelijks 