Het is morgen al tien jaar geleden dat “een van de bekendste bezongen vrouwen uit de Vlaamse muziekgeschiedenis er niet meer is” (Het Nieuwsblad). En daarmee bedoelt men dan Joske Ceuppens, de ‘schoon madam’ en eerste echtgenote van Raymond van het Groenewoud, die op amper 57-jarige leeftijd is gestorven.
Zelf heb ik Joske nooit ontmoet, maar ik heb haar wel eens aan de telefoon gehad. Dat was in de tijd dat Raymond zijn fameuze huldesong aan haar had opgenomen op zijn doorbraakelpee “Nooit meer drinken” (1977). Maar de “kenners” zullen ook wel weten dat op diezelfde elpee ook “Danielle” stond, eveneens een klassieker en opgedragen aan Raymonds nieuwe liefde, Danielle Delcart.
Joske kwam dus nà Eva “dademelee” Mentens en ik heb al die tijd gedacht dat Eva Raymonds eerste vrouw was en dat Joske dan het lief was waardoor het huwelijk op de klippen is gelopen, maar dat blijkt dus een serieuze vergissing te zijn geweest. (In het kader van het boek dat ik over Raymond zou schrijven, zou ik een interview zowel met Eva als met Joske hebben gedaan, zodat toen alles uitgeklaard zou zijn, maar dat boek is er nooit gekomen, dus…)
Uit de krant leer ik dus dat Raymond na Eva, een jaar met Joske Ceuppens heeft verkeerd, waarna ze in het huwelijksbootje zijn gestapt. ‘Omdat ze het zo graag wilde’, vertelde hij daarover in Martin Heylens’ boek In mijn hoofd. ‘Dat plezier wilde ik haar niet ontzeggen, ook al was het nooit in mijn hoofd opgekomen. Trouwen zat zo niet in mijn opvoeding.’
En nog altijd volgens dat boek: ‘Zjoske trok me aan in haar totaliteit, maar in één grote moeite zag ik dat ze goed voorzien was. Dus wilde ik met haar vrijen. We zijn zo’n vier jaar samen geweest, waarvan drie getrouwd.’
Ik heb het boek zelf nog altijd niet gelezen en uit de tekst in de krant kan ik ook niet uitmaken hoe hij Joske heeft leren kennen. In de krant staat wel dat ze in de jaren zeventig en tachtig “barvrouw” was in de Brusselse Beursschouwburg. Volgens haar collega Lieve Van Buggenhout was Zjoske was ‘een knappe barvrouw. Een lieve, hardwerkende madam bij wie iedereen zijn hart eens goed kon luchten. Maar zelf was ze uiterst bescheiden, stond ze met haar twee voeten op de gronden en loste ze slechts weinig over haar privéleven.’
‘Toen Raymonds Zjoske op de radio speelde, plaagden we haar altijd,’ gaat Lieve verder. ‘Zijt gij soms het liefje van Raymond? Maar ze bleef het ontkennen. Weinigen wisten dat ze uiteindelijk met hem getrouwd was. Ze liep er nooit mee te koop’, aldus Van Buggenhout.
Op die manier moet ik ze dus eigenlijk wél ontmoet hebben, want ook ik was in die tijd kind aan huis in de Beursschouwburg, maar ik wist dat toen helemaal niet en als ik de commentaar van Lieve Van Buggenhout zo lees, besluit ik daar uit dat het op dat moment eigenlijk al uit was tussen Raymond en Joske, dus het zal wel niet in de Beursschouwburg geweest zijn dat hij haar heeft leren kennen.
“De hechte groep van toen versplinterde omdat de Beursschouwburg in 1998 werd gerenoveerd en Joske verliet met stille trom het toneel,” leren we nog uit de krant. ‘Bij het grote openingsfeest in 2004 heb ik haar nog één keer teruggezien’, weet Van Buggenhout. ‘Daarna hebben we niets meer van haar gehoord. Het is schrikken dat ze er nu niet meer is.’
Joske Ceuppens is op vrijdag 25 november overleden aan een hersenbloeding. Ze laat een dochter van tweeëntwintig na, Elisa (uiteraard uit een andere relatie). De crematie vond plaats in het crematorium van Vilvoorde. “Raymond van het Groenewoud laat via zijn manager weten geen commentaar te willen geven op haar dood,” zo eindigt het krantenbericht.
Referentie
Christine De Herdt, Afscheid van “Zjoske, schone meid”, Het Nieuwsblad, 1 december 2011
dagelijks iets degelijks 