190 jaar geleden stierf de componist Ignaz Joseph Pleyel (74), die een belangrijke figuur is in de geschiedenis van de pianoliteratuur. Daarbij wordt hij zozeer geassocieerd met Frankrijk dat men nog zou vergeten dat het eigenlijk een Oostenrijker was!
Hij was een leerling van Joseph Haydn, met wie hij tot aan zijn dood bevriend zou blijven. In 1783 vestigde Pleyel zich in Straatsburg. Hij verfranste zijn naam tot Ignace Pleyel en werd assistent van Kapellmeister František Xaver Richter aan de kathedraal van Straatsburg. Na diens dood in 1789 volgde hij Richter op als Kapellmeister.
In 1791 ging hij naar Londen en leidde er de “Professional Concerts” georganiseerd door Wilhelm Cramer. In deze hoedanigheid was hij de concurrent van zijn leraar Haydn, die op dat moment een andere concertenreeks leidde, georganiseerd door Johann Peter Salomon. Tijdens zijn leven was Pleyel een gevierd componist. Hij componeerde onder meer 41 symfonieën, 70 strijkkwartetten, strijkkwintetten en vele andere kamermuziekwerken.
In 1795 verhuisde Pleyel naar Parijs waar hij een muziekuitgeverij begon”, die onder meer een complete editie van de 83 strijkkwartetten van Haydn (1801) publiceerde, en daarnaast vele werken van Beethoven, Boccherini, Kalkbrenner en anderen. Ook publiceerde hij de eerste populaire studieboeken in “zakformaat”, als zakpartituren.
In 1807 begon Pleyel met de bouw van piano‘s. Frédéric Chopin b.v. was zozeer in de wolken over het instrument dat hij het liet verhuizen naar zijn tijdelijk verblijf op Mallorca. De firma Pleyel et Cie werd vanaf 1824 voortgezet door zijn oudste zoon Camille. Hijzelf trok zich terug in de buurt van Parijs, waar hij in 1831 op 74-jarige leeftijd overleed. Pleyel werd begraven op het kerkhof Père-Lachaise in Parijs. (Wikipedia)