De Waalse zanger Julos Beaucarne viert vandaag zijn 85ste verjaardag.
Een van de eerste elpees waarmee mijn vader mijn jonge leven teisterde was genaamd “Chez Julos”, maar het is niet deze Julos waarover Francis Chenot van “Le Drapeau Rouge” euforisch doet, maar wel over een elpee van zijn streekgenoot Julos Beaucarne, die in die tijd (de jaren tachtig) zijn solidariteit ging betuigen met de bezetters van de transistorfabriek RCA in Herstal. 350 arbeidsters werden daar met ontslag bedreigd omdat de multinational deze afdeling naar Maleisië wilde verplaatsen, waar de lonen veel lager liggen.
Op zichzelf was Julos’ aanwezigheid niet zo vreemd: vele artiesten betuigen wel eens hun solidariteit met stakende arbeiders of studenten. Het baanbrekende was dat Julos zelf een “werknemer” is van RCA, een andere tak verdeelt namelijk zijn platen. Door zijn actie liep hij dus het risico zelf in moeilijkheden te geraken.
Julos Beaucarne, geboren in Ecaussines op 27 juni 1936, is muzikant, zanger, dichter en beeldhouwer. Hij heeft 29 platen opgenomen en 25 boeken gepubliceerd. Deze taalkunstenaar is een zelfverklaard ambassadeur van het Belgische chanson.
Terecht wees Francis dus op de grote zorg die besteed is aan de muzikale achtergrond van “Mon terroir c’est les galaxies” (inderdaad, “achtergrond”: de stem van Beaucarne blijft altijd duidelijk op het voorplan, Julos spréékt zelfs meer dat hij zingt). Terecht wees hij op de zwarte humor. Terecht wees hij op de sprankelende taalgebruik (“Pompes funèbres”, ook muzikaal het beste fragment). MAAR!
Beaucarne is zo Waals als de 600 Franchimontezen en dat maakt hem zo goed als onverstaanbaar voor een doorsnee Vlaming. Voor wie enige moeite wil doen, staan de teksten op de hoes afgedrukt, anderen moeten deze parel verder laten rijpen voor latere fijnproevers.
Ronny De Schepper
Referentie
Julos Beaucarne, Mon terroir c’est les galaxies, RCA, PL 40124.
dagelijks iets degelijks 
lol
LikeLike