Het laatste woord over de verdwijning van het cultureel maandblad Tempo was dertig jaar geleden nog niet gezegd volgens Cesar Van de Poel in De Morgen. Jacques Dubrulle, welbekend door het Filmgebeuren, lanceerde immers een voorstel om Tempo te redden.
Dubrulle heeft de 30ste april gereageerd op een van de noodkreten die hoofdredacteur Erik Goeman per fax heeft rondgestuurd over de dreigende ondergang van het magazine dat nog maar twee maanden geleden als een hoogst noodzakelijk bindmiddel werd beschouwd voor het hele Gentse cultuurleven.
De secretaris-generaal van het Filmgebeuren blijkt de toestand in de gesubsidieerde cultuursector zeer goed te kennen. Hij suggereert dat het Kunstenoverleg een nieuw initiatief neemt om Tempo overeind te houden en geeft daarbij een mogelijke weg aan.
“De Spektakelbeurs is vervangen door een nieuw initiatief : het Kunstenweekend. Dit nieuw evenement zou voor het eerst plaatsvinden in 1992. Een deel van het budget dat normaal in 1991 zou worden uitgegeven voor de Spektakelbeurs zou nu worden besteed aan een speciale brochure om de Gentse Kunstensector te promoten. Misschien kan het Kunstenoverleg voorstellen het bedrag te gebruiken als injectie voor Tempo. Het magazine kan dan een of tweemaal voor honderd percent aandacht besteden aan het Kunstenweekend. Deze speciale nummers zouden dan gemakkelijk kunnen dienen als infobrochure voor het nieuwe weekend én als gids voor het Gentse cultuurleven.”
Volgens Dubrulle worden de kosten van de brochure, die bij het Kunstenoverleg op het getouw zou staan, geminimaliseerd door gebruik te maken van de bestaande redactie en de verspreidingskanalen van Tempo. Tegelijk krijgt Tempo een nieuwe kans. Een mogelijk gratis verspreiding van dat bijzondere nummer zou een aantal bezwaren binnen het Kunstenoverleg wegnemen en tevens een onschatbare reclame vormen voor Tempo.
Dubrulle betreurt dat het informatiemagazine geen voet aan de grond heeft gekregen. Hij vindt een dergelijk informatiekanaal onontbeerlijk in een stad als Gent waar de cultuur in dergelijke mate leeft. Zelf heeft het Filmgebeuren 25.000 frank mee betaald aan de voorstudie die moest leiden tot de geboorte van Tempo.
Dubrulles voorstel is al een paar dagen in ruimere kring bekend. Maar degenen die erover moeten beslissen hebben dit tot dusver niet gedaan. Het Kunstenoverleg heeft nog niet gereageerd op de noodkreten tenzij met de belofte dat er nog een vergadering over Tempo zal worden belegd. Of op die bijeenkomst het voorstel van Jacques Dubrulle ter tafel zal komen is niet bekend.
Concreet zou dat inhouden dat het Kunstenoverleg zou afzien van zijn eigen brochure die circa 1 miljoen zou kosten. Het gaat om een septemberuitgave over de start van het culturele seizoen. Volgens Dubrulle is daarvoor Tempo, die een uitgebreide agenda heeft, de aangewezen weg.
Bij het Kunstenoverleg is deze mogelijkheid niet uitputtend besproken. In de huidige stand van zaken is er binnen deze ‘federatie’ van culturele verenigingen enkel gediscussieerd of men het miljoen zou aanwenden voor een gratis huis-aan-huis blad in de aard van de Streekkrant of voor de uitgave van een sjieker ogend blad. De meningen zijn verdeeld en de knopen zijn nog niet doorgehakt.
Overigens heeft het Kunstenoverleg nog geen enkele officiële reactie laten horen over de verdwijning van Tempo. Het magazine heeft veel te danken aan het Kunstenoverleg dat het geld heeft verzameld voor de voorstudie. Sommige leden zeggen dat – in plaats van het eigen initiatief – het overhevelen van minimum 500.000 frank naar Tempo en het opgeven van een eigen initiatief geen garantie inhoudt dat Tempo in september nog bij machte zal zijn het nieuwe seizoen in de verf te zetten. De schuldenberg bedraagt nu al circa 1,3 miljoen frank.
Naar hoofdredacteur Goeman op de verleden week gehouden persconferentie voorrekende zou hij een half miljoen hebben nodig gehad om de maanden tot de Gentse Feesten te overbruggen. “In de feestmaand juli zouden we we een half miljoen winst hebben gehaald en dan kunnen we weer enkele nummers verder. Met een half miljoen kon ik de drukker, de BTW en de Hulpkas der Patroons hebben betaald. Intussentijd is dan het gesprek met het bedrijfsleven op gang gebracht en is er misschien wel een definitieve oplossing.”
Over een eventuele tussenkomst van het bedrijfsleven is ook meer bekend geraakt. Er was op 15 mei een bijeenkomst belegd in het Congrescentrum tussen een aantal personen die hun wortels in het bedrijfsleven hebben. Voorzitter Henri Persin van de Kamer van Koophandel en Nijverheid, tevens de spilfiguur van de Internationale Jaarbeurs der Vlaanderen, had die vergadering voorgesteld en een invitatie gestuurd aan schepen Rudi Van Quaquebeke van Cultuur, directeur-generaal André De Wilde van de Haven, directeur Pol Teerlink van de stedelijke dienst Economische Expansie, secretaris-generaal Vermeulen van de KvK, directeur A. Francq van de Jaarbeurs, Erik Goeman en – verrassend – aan Hilaire De Wulf van het IMPF, de uitgever van Gent Werkt.
Persin nodigde hen uit ‘voor een gesprek in verband met de promotie van Gent via tijdschriften’. Een vage formulering die alle mogelijkheden openlaat. De invitatie aan Hilaire De Wulf wordt in verband gebracht met het bijzondere vermogen van de man om dure advertenties in de wacht te slepen bij de havengebonden bedrijven. Daar staan in Gent Werkt wél redactionele teksten tegenover die zich eveneens bewegen op het randje van de reclame.
Zoals de stand van zaken gisteren lag is het weinig waarschijnlijk dat de bijeenkomst in het Congrescentrum nog doorgang vindt, althans niet over het onderwerp om Tempo alsnog weer tot leven te wekken.
In het hele plaatje van krachten in het Gentse veld speelt overigens nog de persoonlijke tegenstelling tussen Persin en Marc Mortier, de directeur-generaal van Flanders Expo. Flanders Expo heeft actief en financieel bijgedragen aan de voorstudie van Tempo. Ook heeft men niet geaarzeld om te adverteren in het magazine.
De permanente tweedeling in de Gentse maatschappij – niet alleen politiek maar ook qua bedrijfsgroepen – zou gemaakt hebben dat Goeman voor de redding van Tempo een keuze moest doen tussen Persin-en-achterban en Mortier-en-achterban. “Ge moet weten welke vrienden ge kiest,” is hem eens toegevoegd.
Goeman : “Ik heb zelfs de tijd niet gekregen om vrienden te kiezen, laat staan dat zo’n keuze gezond zou zijn voor een cultureel maandblad.”
Referentie
Cesar van der Poel, Voorstel van Jacques Dubrulle om maandblad Tempo te redden, De Morgen 6 mei 1991
dagelijks iets degelijks 