Het is vandaag al twintig jaar geleden dat Frans De Mulder, de gewezen beroepsrenner uit Kruishoutem is overleden.
Ik zou kunnen zeggen: Frans De Mulder is me voor het eerst opgevallen in 1957 toen hij de eerste etappe van de Ronde van België voor amateurs won, die aankwam in Temse (wellicht in de Kasteelstraat). Maar dat is onzin natuurlijk, ik was toen nog geen zes jaar en nu was ik er wel vlug bij, zeker wat wielrennen betreft, maar dàt is toch een beetje overdreven. Frans werd in die Ronde van België uiteindelijk derde na de mij onbekende Ludo De Bruyne en Constant De Keyzer, die later zijn ploegmaat zou worden bij Groene Leeuw. Frans werd dat jaar ook vijfde in het wereldkampioenschap in Waregem. Hier werd hij voorafgegaan door Louis Proost, Arnaldo Pambianco, Schalk Verhoef en Gustav-Adolf Schur.
In 1958 stapte hij over naar de onafhankelijken en werd meteen ook Belgisch kampioen in deze categorie. Dat jaar werd hij in Temse tweede na Tuur Decabooter, ook alweer een renner van de ploeg Groene Leeuw.
In 1959 werd hij prof en als neo eindigde hij al meteen derde in Luik-Bastenaken-Luik na Fred De Bruyne en Frans Schoubben.
Een jaar later werd hij opnieuw Belgisch kampioen, deze keer dus bij de profs, maar nog veel belangrijker was zijn zege in de Ronde van Spanje vóór Armand Desmet en Miguel Pacheco. We dachten: we hebben er een mogelijke ronderenner bij, maar 1961 bracht geen bevestiging van zijn talent, tenzij je het kampioenschap van Vlaanderen in Koolskamp of de kermiskoers van Zulte dezelfde moeilijkheidsgraad gaat toebedelen…
In 1962 nam hij voor het eerst (en ook – zo zou gauw blijken – voor het laatst) deel aan de Tour de France. Hij gaf op na de dertiende etappe en als ik me niet vergis, was dit in het kader van de fameuze “rotte vis”-affaire van Wiel’s-Groene Leeuw, zoals de ploeg op dat moment heette.
In 1963 won hij nog Nokere Koerse en werd hij derde in de Ronde van België achter Peter Post en Huub Zilverberg, maar toch hing hij op het einde van het seizoen de fiets reeds aan de haak. Dat het lijkt alsof hij nochtans veel langer dan dat is meegegaan, komt wellicht door zijn oudere broer Marcel, die een veel langere carrière heeft uitgebouwd en de twee palmaressen zullen voor oppervlakkige wielerliefhebbers wellicht door elkaar lopen…
Ronny De Schepper
Ik herinner me wel iets van Ludo De Bruyne. Hij was een grote belofte, die echter al op jonge leeftijd verongelukte (in 1958).
LikeGeliked door 1 persoon