Op 10 september 2014 overleed in een ziekenhuis in Fresno (Californië) de Amerikaanse acteur Richard Kiel, vooral beroemd als de schurk Jaws in The Spy Who Loved Me en Moonraker. Hij was daar nochtans opgenomen vanwege een gebroken been. De doodsoorzaak bleek later een hartaandoening te zijn.
Richard Dawson Kiel werd geboren Detroit (Michigan) en leed aan acromegalie, een groeihormoonstoornis. De 2,18 meter lange acteur speelde bijrollen in films als Force 10 from Navarone, Pale Rider (*) en The Giant of Thunder Mountain. Hij debuteerde in 1960 in een aflevering van de westernserie Laramie.
In 1977 kreeg hij de rol van de hulk voor de televisieserie The Incredible Hulk. Na twee dagen filmen besloot men echter dat Kiel toch niet geschikt was voor de rol en werd Lou Ferrigno gecast. Kiel vond dit zelf niet erg, aangezien hij maar één goed oog had en de contactlenzen hem stoorden. Er zit echter nog wel één scène in de pilot met Kiel als het groene monster.
In 1992 was hij betrokken bij een auto-ongeluk. Sindsdien liep hij met een stok of gebruikte hij een scootmobiel. In de film Happy Gilmore zit er niet één scène waarin hij loopt en bijna al zijn scènes zijn gefilmd vanaf zijn middel. Er zijn slechts twee scènes waarin zijn volledige lichaam te zien is en beide keren leunt hij dan op iets. In 2002 verscheen zijn informatieve autobiografie Making it BIG in the movies. Kiel was getrouwd en had vier kinderen. (Wikipedia)
(*) Just like his character Jaws in Moonraker (1979), Kiel’s character Club in Clint Eastwood’s Pale rider changes sides near the film’s conclusion and assists the protagonist. (IMDb)
dagelijks iets degelijks 