Vandaag is het vijftien jaar geleden dat de Italiaanse sprinter Nino Defilippis is overleden.

05 nino defilippis

Nino Defilippis was afkomstig uit Turijn. Hij won in zijn carrière zeven etappes in de Ronde van Frankrijk. Maar hij was meer dan een sprinter: hij eindigde in de Tour van 1956 als vijfde in het eindklassement en in de Tour van 1957 als zevende. Hij was trouwens zijn profcarrière begonnen met een overwinning in een prestigieuze tijdrit, namelijk de Trofeo Baracchi in 1952 aan de zijde van Giancarlo Astrua.
Verder won hij tien etappes in de Ronde van Italië, waaronder een ploegentijdrit, en droeg hij in de Giro van 1952 twee dagen en in de Giro van 1957 vier dagen de roze leiderstrui. In 1962 werd hij derde achter Franco Balmamion en Imerio Massignan.
In de Ronde van Spanje won hij tweemaal een etappe, in 1956 en in 1962. In 1956 werd hij zelfs winnaar van het bergklassement!

11 nino defilippis

In 1960 en 1962 werd hij Italiaans kampioen op de weg voor professionals en in 1958 won hij zijn enige klassieker, de lastige Ronde van Lombardije (in 1952 was hij al eens tweede geworden achter Giuseppe Minardi). Het is eigenlijk verwonderlijk dat hij niet meer klassiekers op zijn naam heeft geschreven. Het dichtste kwam hij nog bij een overwinning in de Ronde van Vlaanderen van 1961 maar toen werd hij op onwaarschijnlijke wijze geklopt door de Brit Tom Simpson (die overigens ook op 13 juli overleden is, maar dan in 1967). Dat jaar kwam hij ook het dichtste bij een wereldtitel, maar toen zat – iets minder verwonderlijk – ene Rik Van Looy hem in de weg.
In het peloton had hij de bijnaam El Cid, zegt Wikipedia, maar ik moet eerlijk toegeven dat ikzelf die naam nooit heb horen gebruiken. Wellicht berust de verwijzing naar de legendarische Spaanse ridder op een vergissing, want op de Wielersite schrijft Antonio Giancone het volgende: “In 1952 in de Giro d’Italia werd een nieuwe ster geboren. Het is de Turijn Nino Defilillpis die een record breekt: hij is de jongste winnaar van een etappe, met zijn 20 jaar, 2 maanden en 15 dagen. Vandaar zijn bijnaam: il Cit, de jongen.” Hoe dan ook, ik heb het nooit gehoord.

Ronny De Schepper

defilippis2
In 1956 werd Defilippis kopman in de Bianchi-ploeg toen Coppi dit team had verlaten om een eigen ploeg te stichten.

Een gedachte over “Nino Defilippis (1932-2010)

  1. Ronny,

    Een paar bedenkingen:

    • in 1958 won hij zijn enige klassieker, de lastige Ronde van Lombardije. Je zou beter schrijven dat hij toen zijn enige monument won. Maar dat klopt dan ook weer niet want in 1958 was er nog geen sprake van Monumenten.
    • Maar als je het bij klassiekers houdt, dan moet je ook zijn overwinning in de Tre Valle Varesine vermelden en de twee zeges in de Giro dell’Emilia. Voor ons Belgen tellen die wedstrijden misschien niet echt, maar ze staan zeker op het niveau van bv. Gent-Wevelgem en telden op een gegeven moment mee voor de Coupe du Monde Intermarques.
    • Hij was trouwens zijn profcarrière begonnen met een overwinning in een prestigieuze tijdrit, namelijk de Trofeo Baracchi in 1952 aan de zijde van Giancarlo Astrua. De Trofeo Baracchi werd op 1/11/1952 gereden. Daarvoor won hij al in Bra (14/4) alsook de 17de rit in de Giro (5/6). Hij won ook in Torino en Isola San Antonia (data onbekend).
    • En hij verloor de Ronde van Vlaanderen omdat hij tijdens de sprint op het verkeerde been gezet werd. Het spandoek van de ‘Arrivée’ was weggewaaid en hij noch Simpson wisten eigenlijk waar de streep juist lag.

    Like

Geef een reactie op Jan Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.