Wat een wedstrijd tien jaar geleden in Tervuren! Dat twee overlevers uit de vroege vlucht het tot op de streep zouden uithouden was al ongelooflijk, maar toen in de sprint de gedoodverfde favoriet Jurgen Roelandts ook nog werd geklopt door underdog Preben Van Hecke was het hek helemaal van de dam. Een en ander had natuurlijk te maken met het feit dat Prebens trainingsmaat Greg Van Avermaet in de achtervolging druk aan het zetten was. Toch moest Greg zich alweer met een ereplaats tevreden stellen.
Het startschot galmde nog na toen een groep van 25 in de aanval trok op het glooiende parcours in en rond Tervuren. Bij hen enkele grote namen: Roelandts, Van der Sande, Keisse, Van Keirsbulck, De Buyst, maar ook Preben Van Hecke en veldrijder Wout Van Aert.
Het peloton liet hen meer dan zeven minuten voorsprong nemen, maar Wanty-Groupe Gobert, BMC en Etixx-Quick Step organiseerden zich dan toch in de achtervolging. Op 70 kilometer van de aankomst gingen Roelandts,Van Hecke en Van der Sande er samen vandoor, de andere vluchters lieten zich inlopen door het peloton.
In de laatste ronden regende het aanvallen. Tosh Van der Sande moest zijn medevluchters laten rijden. Achter Jürgen Roelandts en Preben Van Hecke werd slag om slinger gedemarreerd. Devolder, Bakelants en Claeys probeerden het samen, tevergeefs.
Boonen, Van Avermaet en Vanmarcke probeerden het ook, maar Lotto-Soudal stuurde telkens een of twee mannetjes mee. De roodhemden speelden hun numerieke overwicht perfect uit. Van Avermaet ging dan maar solo in de achtervolging, maar bleef hangen op een handvol seconden.
In de laatste rechte lijn nestelde Van Hecke zich in het wiel van Roelandts, die op weg leek naar zijn tweede Belgische titel. Maar dat was buiten Van Hecke gerekend. Op het juiste moment zette die aan en zo won de 32-jarige renner van Topsport Vlaanderen met enkele lengtes voorsprong op zijn medevluchter.
Preben Van Hecke was dolblij na zijn overwinning: “Ik denk niet dat dit niet onverdiend is. Vanaf de eerste ronde was ik mee, ik heb mijn werk gedaan en ik heb rondgereden met iemand die veel sneller is dan ik. Ik heb het niet gestolen.”
Roelandts en Van Hecke gingen met een minuut voorsprong de slotronde in. “Ik wist dat er drie man op komst was, maar we reden nog stevig door. Normaal gezien speelt het peloton met ons, nu speelden wij met hen.”
“Ik moet mijn ploegmaats bedanken. Edward Theuns was de perfecte bliksemafleider. En Sander Helven loodste me in de eerste ronde perfect naar de kopgroep. Chapeau voor die mannen.”
“Ik zat al de hele week met de Belgische titel in mijn hoofd. Ik had veel zelfvertrouwen opgedaan in Slovenië en in Ruddervoorde. Ik wist dat ik goed aan het rijden was. En als je in jezelf gelooft, kan er veel hé.”
“Na zo’n koers van 250 kilometer had ik een tikkeltje meer kracht dan Jürgen. We gaan een groot feestje bouwen met Topsport Vlaanderen-Baloise.” (sporza.be)
En wie werd er elders in de wereld zoal kampioen van zijn land? We gaan het even overlopen…
Peter Sagan lijkt wel een monopolie te hebben op de nationale titel van Slovakije…
In Nederland Niki Terpstra voor de derde keer…
In Italië hernieuwde Vincenzo Nibali zijn titel.
Ook de voormalige Duitser Heinrich Haussler hernieuwde zijn titel in Australië.
Dan Craven werd kampioen van Namibië…
Ex-wereldkampioen Rui Costa werd kampioen van zijn land, Portugal dus.
Ronny De Schepper
Alle foto’s zijn van Erik Westerlinck, behalve de bovenstaande foto (Jean-Paul Van der Elst) en die van Vincenzo Nibali, die van Willy Demeirschman is, en van Dan Craven, wat een reclamefoto van zijn team is.
dagelijks iets degelijks 