Straatmuzikant en -fenomeen Guust Buysse was een ex-bokser en Gents volksfiguur die zich – sinds 1978 onder de roepnaam Guust de weurtelschreper – vooral rond de Gentse Feesten bij Sint-Jacobs en de Vlasmarkt profileerde met (meestal tiendaagse en… -nachtse) evenementen als het Wereldkampioenschap Wortelschrapen (a rato van 100 kg per dag en met als grootste supporter legendarische krachtpatser John Massis), Muilentrekken (1980) en in 1981 tien dagen lang zingend vanop een rijdende kar door de straten van de Kuipe trekken met een ballade in het plat Gents.
In 1982 werd hij Guust de Stempelaar in een protestact tegen de werkloosheid en in 1983 schreef hij gedurende tien dagen de langste protestbrief uit de wereldgeschiedenis: een tot vrede oproepend epistel voor de toenmalige Amerikaanse president Ronald Reagan, met als aanhef “Dier Reagan, steekt da moar uit uwe kop, wij laten hier andere vliegers op: blijft langs doar met uw raketten”. Het volgende jaar verbrak Guust het record ‘hoedjes van papier plooien’ (uit krantenpapier toegeleverd door het inmiddels opgedoekte socialistische blad Vooruit), naar de gekende Gentse slogan “Nie pleuje!”. Hoeveel hoedjes het precies geworden zijn, lijkt niemand zich nog te herinneren, maar als we Guust mogen geloven waren het er tenminste 30.000. Hoe het ook zij, vanaf dan mocht Guust zich ‘Guust de Pleujer’ noemen. In 1985 signeerde Guust 18 uur per dag zijn ‘roman’ (15.000 exemplaren) “Es Tarzan wel nen blieke” en bracht hij de discosingle “Tarzan es nen blieke” uit. Frederik Lenssens schreef de muziek en Marc Malyster producete, Radio Go stond in voor de promotie .
Freek Neirynck
dagelijks iets degelijks 