Annabella Lwin, die we vooral kennen als de zangeres van Bow Wow Wow, wordt morgen 55 jaar oud.
Bow Wow Wow was een Britse popband die begin jaren 80 erg populair was in het Verenigd Koninkrijk. Boegbeeld van de groep was Annabella Lwin (pseudoniem van de Burmese Myant-Myant Aye Dunn-Lwin), ook simpelweg Lwin genoemd. Zij werd door Malcolm McLaren ontdekt in een stomerij toen ze slechts 14 jaar oud was.
Hun debuutsingle was C30 C60 C90 go!, een ode aan het cassettebandje; de single werd dan ook uitsluitend op zo’n cassettebandje uitgebracht. Ze brachten nog ander materiaal op cassette uit, waaronder Louis Quatorze. De debuut-LP had de opvallende titel See Jungle! See Jungle! Go Join Your Gang Yeah! City All Over, Go Ape Crazy en kwam rond 1981 uit. De muziekstijl was: veel drums en een hoog tempo, net als de band Adam and the Ants, die in dezelfde tijd ook erg populair was en al eerder onder de hoede van McLaren was gekomen (en inmiddels met hem had gebroken, waarna een deel van de groep de basis vormde van Bow Wow Wow).
Annabella kreeg enorm veel publiciteit toen ze op een LP-hoes werd afgebeeld als de naakte vrouw op het schilderij Déjeuner sur l’Herbe van Édouard Manet (zie foto). Verschillende Britse platenverkopers weigerden daarom deze LP te verkopen. De ophef zorgde ervoor dat de LP hoge verkoopcijfers haalde. Voordien hadden ze al voor ophef gezorgd met hun nummer Sexy Eiffel Tower (eveneens uitgebracht op cassette).
Ze hadden een grote hit met I want Candy (met de bekende Bo Diddley-riff), van de tweede LP Last of the Mohicans. In 1983 scoorden ze ook in Nederland hits met The Man Mountain en Do you wanna hold me die veel gedraaid werden op Hilversum 3 en die noteringen in de top 10 behaalden in zowel de Nederlandse Top 40 als de Nationale Hitparade en de TROS Top 50. In België werd met beide hits noteringen behaald in zowel de Vlaamse Ultratop 50 als de Vlaamse Radio 2 Top 30.
Rond 1986 maakte Annabella enkele solonummers. In 1995 stierf gitarist Matthew Ashman aan diabetes. Eind jaren 90 kwam de band weer bij elkaar voor reünieconcerten in onder andere thuisland het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. (Wikipedia)
Muziek uit de goede oude tijd. Niet dat wij dat toen zo zagen. Het was eerder nofuture. Het was Reagan, Tatcher, atoomraketten in Europa en Lubbers en zijn afbraakbeleid. Maar toen in december 1989 viel de muur en liep het toch nog goed af. De goede oude tijd dat we nog jong waren en de toekomst nog voor ons lag en niet herinneringen achteraf.
LikeGeliked door 1 persoon