Niet alleen Susan Sarandon viert vandaag haar 75ste verjaardag, dat is ook het geval met de Gentse theaterlegende Eddy Daese (foto Johan Martens)
Auteur, vertaler (o.a. in het Gents), regisseur, acteur, liedjeszanger Eddy Daese was de zoon van cabaret- en volkstheaterartiesten Theo Daese en Georgette Van den Ostende en groeide op in de volkswijk Breugse Puurte. Als jongeling nam hij deel aan crochetwedstrijden en trad voor het eerst écht op – met Nederlandstalige liedjes – in zijn eigen Stedelijke Basisschool Acaciastraat met vader Theo en Romain Deconinck, die in de jaren ’50 niet alleen in Minardschouwburg maar ook met cabaret/variëté-programma’s rondreizend optraden. Pas in 1971, bij het burengezelschap van de volkstuiners op d’ Assels begon hij in het Gents te zingen met o.a. “Ne vent mag nie tsiepen”. Bij de start van de daaruit voortvloeiende vzw Gents Amusement (1975) werd het zingen intenser wat ook blijkt uit de in 1977 opgenomen LP : “Een schuun kind… diene iestelink van Gents Amusement”, waarop hij “Katrien” (tekst & muziek Harry Vandernoot) vereeuwigde. Twee jaar later realiseerde hij de tweede langspeler van het gezelschap: “G.A. op voyage” (1979) samen met o.a. vader Theo, echtgenote Sonia Berbiers, Pat Remue, Margriet Bruggeman, Marcel De Stoop… Daarop werden nummers vastgelegd als “Sun Tours Boogie” (Eddy Daese/Frans Bonne) en “Ezelswijsheid” (Harry Vandernoot/Vandernoot), dat overgenomen werd op de CD “Gensche Antsjes zeinge” n.a.v. 30 jaar Gentsche Sosseteit uitgebracht in 2012. Op de eigen CD van Gents Amusement : “W’hèn’t GAT” (1994) zong hij solo “Lied van de overvloed” en “Waarom es ne politieker nuuit nen Don Juan”, allebei (Daese/Bonne) en samen met Raoul Breusegem “Vrendelingen” (Paul Berkenman/Bonne). (Freek Neirynck)
Als acteur debuteert Eddy op 19-jarige leeftijd in het amateurtoneel van de MJA, samen met o.a. Frank Beke. Daarna wordt hij dankzij Albert Hanssens toneelmeester bij het NTG. Ondertussen begint hij ook teksten te schrijven voor het cabaret dat zijn vader met Henri Fack in de Minard bracht. Bovendien was hij productieleider bij Theater Vertikaal. Daar ontstonden zowel Moereloere als (in 1975) het Gents Amusements Theater. Net op het moment dat hij hiervoor een vaste stek vindt in de oude cinema Cameo op de Rijhovelaan, komt het tot een breuk met zijn vader. “Zijn vriendenkring beweerde dat ik hem uit mijn stuk Voor de goede zaak had weggecijferd. Toen in 1979 mijn ander werk Viva Sporta er kwam, weigerde vader zijn rol en zijn aanhang begon mij te enteren,” vertelt hijzelf tegen Michel Casteels. In 1983-84 zag ik een aantal van zijn voorstellingen…
Begin 1983
“Voetbaltrainer neemt ontslag” met Eddie Claes als een energieke voorzitter à la Verhofstadt, Hugo Van Damme een geslepen administrateur en Marc Reynaerts goddelijk in zijn typering van de Hollandse vedette Willem Van Hagelen (!). Ook Leon Van de Slycke was goed getypeerd in de oude glorie Miel Wittewrongel.
23 april 1983
Eddy Daese schreef en regisseerde daarna “Biesten temmen“. Het decor was van Michel Bracke. Met Sonia Berbiers, Ignace Branquaer, Carine Bommelyn, Wim De Puydt, Frank Van Laecke, Henri Fack, Leon Van De Slijcke, Walter Vandenberghe en ook nog met Dirk Willems. Stuk geïnspireerd op “Kiss me Kate”, maar met teveel plans, teveel clichés over critici en over het algemeen te “realistisch”. Het lijkt soms wel een “echte” repetitie. Gevolg: tempo te traag, dramatische spanning ontbreekt (eigenlijk draait het alleen om: waarom is Carine ambetant? Geef toe, een beetje weinig voor een ganse avond). Het is eerder een curiosum: de mensen willen inderdaad wel eens een blikje achter de schermen werpen en voor Daese is het een aanknopingspunt om zijn opvattingen over amateurtoneel te ventileren.
18 november 1983
Eddy Daese schreef en regisseerde ook “Elk zijn huiske mee zijn kruiske” in een decor van Eric Meuleman. Met Sonia Berbiers (Arlette Moreels), Hugo Van Damme (Eric Moreels), Carine Bommelyn (Caroline), Wim De Puydt (Johan Moreels), Anita Andries (Marie-Antoinette), Chris Van den Daele (Freddy), Carine Andries (Ingrid), Marc Reynaerts (Guido) en Eddy Daese speelde zelf Patrick, net als Freddy en Guido een vriend van Jo.
23 december 1983
Donald Coburns “Gin Game” werd als “Kaarten op tafel” (1978) gespeeld in een regie van Eddy Daese en een decor van Michel Bracke met Rosa Geinger (Livina Donckers) en Rik Vanderheyden (Martin Vandewalle). Gezien in het G.A.T.
28 januari 1984
Eddy Daese schreef en regisseerde ook “’t Es zonde, zei ze…” in een decor van Eric Meuleman met Sonia Berbiers (Zinette), Wim De Puydt (Zilbert), Frank Van Laecke (Zerard), Eddie Claes (Zorges), Ignace Gulinck (Zulien), Hugo Van Damme (Zeroom) en Eddy Daese speelde zelf Zaak.
Zoals men op de pagina speciaal aan dat stuk gewijd kan lezen, leidde mijn kritiek tot een breuk met het gezelschap, dat ik dan een tijdlang opnieuw niet meer heb zien spelen, maar op
8 mei 2000
werd dit bijgelegd, toen ik ondertussen voor Het Laatste Nieuws schreef:
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 