De Amerikaanse tenorsaxofonist Plas Johnson viert vandaag zijn negentigste verjaardag.
Bij de meesten is hij wellicht vooral bekend vanwege zijn solo op The Pink Panther Theme van Henry Mancini. Plas Johnson speelde eerst met zijn broer Ray Johnson op piano samen als The Johnson Brothers. Na enige tijd met Charles Brown getoerd te hebben, verhuisde hij naar Los Angeles en werkte daar als sessiemuzikant van de zogenaamde Wrecking Crew. Voor Capitol Records speelde hij zo o.a. mee op ontelbare opnamen met Peggy Lee, Nat King Cole en Frank Sinatra, maar ook met The Beach Boys. Aan het eind van de jaren 1950 was hij een vast lid van het studio-orkest van Henry Mancini, waarmee hij in 1963 dus het fameuze Pink Panther Theme opnam. Als er ergens een striptease-scène in voorkwam (nog tot in “The graduate” toe), dan mag je er zeker van zijn dat Plas in actie was (behalve dan juist in “Harlem nocturne”, het meest bekende strip-nummer, of “The stripper” zelf, die van orkestleider David Rose zijn als ik het goed voor heb).
Hetzelfde deed Plas voor de zogenaamde “beach movies” met surfmuziek! Hoezeer Plas onrecht werd aangedaan, mag blijken uit zijn opnamen met The Routers. Alhoewel deze platen uitsluitend door zwarten werden gespeeld, was het toch een blanke groep die op de cover stond en onder die naam de baan optrok! Hetzelfde gebeurde met B.Bumble and the Stingers van “Nut rocker”. Plas speelde ook op Heebie Jeebies van Larry Williams uit 1959, “Say mama” van Gene Vincent, “The story of rock’n’roll” van The Turtles en “McDonald’s cave” door The Piltdown Men.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 