Het is vandaag al zestig jaar geleden dat de Franse omstreden auteur Louis-Ferdinand Céline, pseudoniem van Louis Ferdinand Destouches, is overleden.
Louis-Ferdinand Destouches, beter gekend als Céline, publiceerde in 1937 “Bagatelles pour un massacre”, dat door de nazi’s gretig wordt vertaald als “Die Judenverschwörung in Frankreich”. Toch worden zijn overige boeken verboden in Duitsland wegens te anarchistisch. Desalniettemin vlucht Céline tegen het einde van de oorlog met zijn vrouw, de danseres Lucette Almanzor, naar Duitsland waar hij in hetzelfde vluchtelingenkamp terecht komt als maarschalk Pétain, die hij als arts verpleegt. Nadien vlucht hij naar Denemarken. Op 17 december 1945 wordt hij echter gearresteerd en ontstaat er een getouwtrek over het al dan niet uitleveren aan de Franse justitie. Hij is er wel erg beducht voor want de schrijver Robert Brastillach is reeds tegen de muur gezet. De uitgever Denoël van Célines boeken ondergaat hetzelfde lot. Boudewijn Van Houten (die zelf extreem-rechtse sympathieën heeft) schrijft in “Knack” een stuk waarin hij de vervolging toeschrijft aan “halfgeslaagde schrijvers als Louis Aragon”… Toch werd hij uiteindelijk na vijftien maanden vrijgelaten dankzij de tussenkomst van de advocaat Thorvald Mikkelsen bij de minister van justitie, Helga Pedersen, waarmee hij bevriend was. Mikkelsen, die het deed omdat hij “Reis naar het einde van de nacht” (gebaseerd op Célines ervaringen in Afrika in 1916/17) zo’n schitterend boek vond, zou dit zich later nog beklagen: hij biedt Céline onderdak en geeft hem wat geld, maar toch ervaart hij de schrijver als “een ploert die alleen maar aan zichzelf denkt”. In 1951 keert de ploert terug naar Frankrijk. Hij wordt huisarts in Meudon nabij Parijs en schrijft enkel nog om aan de kost te komen.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 