Bertha Jansegers (1923-2013)

Vandaag zou mijn moeder honderd jaar geworden zijn, mocht ze tien jaar geleden niet overleden zijn. N.a.v. de dood van mijn vader in maart 2012, publiceerde ik als hommage de perstekst die burgemeester Luc De Ryck van Temse heeft verspreid n.a.v. hun 65ste huwelijksverjaardag. Die tekst staat daar heel goed bij mijn vader, want aan mijn moeder wordt slechts één regeltje gewijd. Daarom heb ik in die tijd alvast een tekstje klaar gemaakt voor het moment dat mijn moeder zou komen te overlijden. Daarbij heb ik mij gebaseerd op de vier muziekfragmenten die je in zo’n geval mag kiezen. Aangezien ik de tekst heb geschreven toen mijn moeder nog redelijk gezond was, is hij nogal optimistisch van toon. Ik heb die toon bij haar dood niet gewijzigd omdat ik mijn moeder wil herinneren, zoals ze in haar beste jaren was.

“Mama” van Dave Berry
Er bestaan honderden liederen voor en over moeders. Meestal vind ik die klef of kitscherig. Toen Dave Berry echter in 1966 zijn versie van B.J.Thomas’ “Mama” uitbracht, heb ik het onmiddellijk voor haar gekocht. En het toeval wil dat één van de laatste uitstappen die mijn moeder heeft gemaakt, een boottochtje op de Schelde was. En wie was “the special guest” op dat boottochtje? Jawel, Dave Berry!
“Tu es maman, la plus belle du monde” van Luis Mariano
Eén van die nummers die ik “klef of kitscherig” vond was dat van Luis Mariano. Later ben ik daar anders tegenaan gaan kijken. “Later”, dat was dan vooral toen ik oud genoeg was om het verhaal te aanhoren dat mijn moeder ooit door de bekende beeldhouwer Karel Aubroeck als model werd gevraagd. Ze mocht echter niet van mijn vader, ook al beloofde Aubroeck dat hij (mijn vader dus) bij de sessies aanwezig mocht zijn. Maar mijn vader vond Karel Aubroeck, ik citeer, “ne vuile pitou” en het feestje ging – helaas voor mijn moeder – niet door. Alhoewel, anders lag zij misschien nu aan de brug van Temse te pronken.
Ik heb dit verhaal ook op de redactie van De Rode Vaan verteld en toen we na een trip naar Nederland met de Vlaamse radio- en televisiecritici over de brug van Temse reden, vertelde collega Lode De Pooter aan allen die het horen wilden, dat het beeld van de Schelde dat men dan passeert “de moeder van De Schepper” was!
De foto die ik overigens voor mijn moeder heb gekozen, werd genomen door deze “vuile pitou” aan het vroegere openluchtzwembad van Temse. Hij was blijkbaar wat nerveus (wegens mijn vader in de buurt?) want de foto is een beetje flou. Karel Aubroeck heeft trouwens een heel filmpje aan mijn moeder besteed, dat je bij mijn fotoalbums op Facebook kunt terugvinden (onder de titel “de forties”).
“Une mêche de cheveux” van Adamo
Net als mijn vader was mijn moeder verliefd op Frankrijk en meer bepaald op de Provence. En dus heb ik, naast Luis Mariano, nog een ander Frans nummer geselecteerd. Het liefste hoorde zij “Monsieur Cannibale” van Sacha Distel, waarop zij tijdens de “teerfeesten” van de Harmonie Recht door Zee telkens uitbundig de hucklebuck danste (het past er volledig op: probeer het maar eens thuis!). Dit nummer is echter niet geschikt voor een begrafenisplechtigheid, daarom heb ik maar gekozen voor “Une mêche de cheveux” van Salvatore Adamo.
“Green green grass of home” van Tom Jones
De elpee “Green green grass of home” van Tom Jones heb ik haar gekocht voor haar 44ste verjaardag, dat weet ik nog heel goed. Veel commentaar moet daar niet bij. Tom Jones en vrouwen in de overgang: meer moet dat niet zijn!

Ronny De Schepper