Vorige week vroeg ik me af wie de ASLK-toneelprijs zou winnen: Eriek Verpaele met « Grasland » of Arne Sierens met « Bernadetje ». Het was geen van beiden. De derde hond die met het spreekwoordelijke been (van 100.000 frank) ging lopen, was Peter De Graef (foto Canvas) voor « Henry ». Daarvoor had De Graef ook al de show gestolen tijdens het debat over de Vlaamse dramaturgie. Het mag duidelijk zijn: Peter De Graef is een podiumbeest en « dus » de beste reclame voor zijn eigen teksten. Daarom is de opvoering van « De drie mannen van Ipsilanti » in de Minard vanavond (en nog tot en met zaterdag) zo belangrijk om zijn talenten als toneelschrijver beter te beoordelen. In dit vertelstuk (zoals gewoonlijk) speelt De Graef immers niet mee. Hij is « slechts » regisseur. Benieuwd hoe dit uitpakt * De Arcazolder doet ook nog steeds wanhopige pogingen om nieuw talent te ontdekken, maar dat men zich meer en meer tot muziek moet wenden, is een veeg teken. Vanavond is er enkel een monoloog van Marc De Smet en daarnaast Spaanse liederen door Katrien De Muynck, met gitaarbegeleiding. (HLN, 19/11/1997)
dagelijks iets degelijks 