Vandaag wordt Godfried-Willem Raes van het Logos Duo zeventig jaar.

In zijn Logos-blad spuide hij in het begin van de jaren tachtig nogal wat gal naar aanleiding van de talrijke zomerfestivals die Vlaanderen teisterden. Onnodig te zeggen dat Raes dit “een wrang bachanaal” vond “dat de kassa’s doet rinkelen”. Zelfs “de animaties aan Sint-Jacobs (tijdens de Gentse Feesten, RDS), met hun alternatieve schijn, vinden in onze ogen geen genade”.
“Muziek maken wordt steeds moeilijker,” schrijft Raes, “de creativiteit wordt verdrukt, het is als een mes op onze keel: onze enige uitweg is aan de alarmbel trekken” en hij voegde meteen de daad bij het woord…
Twee jaar heeft Godfried-Willem erover gedaan om alle mogelijke verschillende electrische en mechanische bellen, zoemers, telefoonbellen, deurbellen, claxons, alarmbellen, sirenes… in zijn bellenorgel te stoppen. Het resultaat is een kakofonie van een half uur waar geen zinnig mens van alfa tot omega kan naar luisteren. Melodie, ritme, harmonie, waar is dat allemaal voor nodig?
Op de keerzijde staan populaire instrumenten als daar zijn de VCS 2000, het klavimonochord en de transformational-regenerative syntheziser, de synthelog en de dudafoon. Raes tekende zijn perscommuniqués toen al met “doctorandus” (ondertussen is hij al gedoctoreerd), het zal dus wel kunst zijn en ik een onnozelaar die er niets van heeft begrepen.
Het zoeken naar de oorsprong van muziek is een moeilijke opgave, want waar plaats je de scheiding muziek-geluid? Is het gezang van een vogel muziek of geluid? Is het voorbijsnorren van een wagen muziek of geluid? Sommigen stellen dat datgene wat de mens aan geluid creëert om orale en sferische bevrediging te scheppen muziek is. Dus niet: het geluid van een trein. Want de primaire bedoeling van de trein is de verplaatsing.
Jaren later werd er ook een CD uitgegeven onder de titel “Logos Works”, een compilatie-album, een “greatest hits” als het ware. Het betreft hier composities van beide leden van het duo. Bij G.W.Raes zijn die vooral van algoritmische aard, terwijl Moniek Darge het eerder in “klankschappen” zoekt, d.w.z. met natuur- en omgevingsgeluiden. Dat het ene het andere niet uitsluit wordt bewezen door het feit dat – toen het dak van zijn zaal naar beneden donderde – Raes er zich over bekloeg dat het geluid niet had kunnen opnemen. Dat zou dus duidelijk ook een “omgevingsgeluid” geweest zijn en geen algoritmische compositie.
In zijn Logos-beleidsplan voor 1998 veegde professor Raes nogmaals zowat iedereen in Gent de mantel uit: “Het Logos-ensemble zal in de loop van het jaar met een gloednieuw eigen programma uitpakken, waarbij vooral professionele degelijkheid én originaliteit het eerste criterium zullen vormen. Dit onder meer als noodzakelijk tegengewicht tegen het amateuristische academisme dat onder de dekmantel van postmodernisme (al dan niet geïmporteerd uit Rusland en omliggende…) al te vaak en volkomen ten onrechte voor de nieuwe muziek van vandaag wordt versleten. (…) De concurrentiedruk in Gent is echter heel erg toegenomen: vooreerst is er de Vooruit met zijn nadruk op gemakkelijk toegankelijke en vaak plat commerciële muziekproducties die middels grote en dure propaganda als ‘hedendaagse’ muziek worden gepresenteerd. Voorts is er de Gele Zaal die een eerder revisionistisch beleid voert, waarbij vooral de klemtoon ligt op traditionele waarden als geloof, romantiek, volksnationalisme, schoonheid… en wat daar evenzeer als ‘nieuw’ wordt verkocht. En tenslotte de Rode Pomp, waar weliswaar in hoofdzaak Belgische en oude muziek wordt gebracht, maar waar de intense concertactiviteit zeker tot een oververzadiging, een niveauverlaging, zoal niet een regelrechte inflatie, heeft geleid. (…) Helaas wanneer we gaan vergelijken (blijkt) tevens (dat Logos) ook nog steeds het minst gesubsidieerde (muziekcentrum is)… Maar ja, wij zijn dan ook de enige instelling die niet bij een of andere politieke groep aanleunt.”
Op zijn website gaat de weledelgestrenge Professor Doctor nog verder: “IVAGO heeft een speciale afvalverwerkingseenheid geopend. Dit voor de verwerking van een bijzonder gevaarlijk en vervuilend soort afval gevormd door slechte muziek. De nieuwe eenheid heet de rode pomp. CD’s en partituren moeten nu in een rode vuilnisbak op de stoep worden geplaatst. De uiterst vervuilende porno muziek moet in een speciale verzegelde omslag worden gesloten om lekken buiten de vernietingingseenheid te voorkomen. Russische gastarbeiders worden ingehuurd voor de liquidatie. Die hebben immers met vervuiling heel wat ervaring en bovendien zijn ze erg goedkoop.”

Referenties
Ronny De Schepper, Godfrieds Galboot of Razende Raes, De Rode Vaan nr.27 van 1982
Ronny De Schepper, Pianomuziek bij Logos, Het Laatste Nieuws 27 januari 1994
Ronny De Schepper, Muziekmakers, Het Laatste Nieuws 18 augustus 1994
Ronny De Schepper, Muzikale automaten, Het Laatste Nieuws 21 oktober 1994
Ronny De Schepper, Elektrische gitaar in Logos, Het Laatste Nieuws 12 november 1994
Ronny De Schepper, Braziliaan bij Logos, Het Laatste Nieuws 16 december 1994
Ronny De Schepper, Basblokfluit, Het Laatste Nieuws 2 februari 1995
Ronny De Schepper, Klarinet solo bij Logos, Het Laatste Nieuws 16 februari 1995
Ronny De Schepper, Piano en tape op Time Festival, Het Laatste Nieuws 22 maart 1995
Ronny De Schepper, Robert Pollock in Logos, Het Laatste Nieuws 1 april 1995
Ronny De Schepper, Logos 25 met CD, Het Laatste Nieuws 23 augustus 1995
Logos, Kongostraat 35, 9000 Gent, tel.09/223.80.89

0 gedachtes over “Godfried-Willem Raes wordt zeventig…

  1. De moeilijkheid is: eigenlijk zou je zo’n fantast als GW Raes volkomen moeten negeren. Maar door er over te schrijven, hoe badinerend en relativerend ook, geef je hem toch weer aandacht. Ikzelf kan daar deemoedig van meespreken: Raes zat in de redactie van Tliedboek, ik ook. De jaren 60-mentaliteit was toen o.a. “alles moet kunnen”, dus Raes in onze (zeer diverse) redactie moest ook kunnen. Ik zie Raes als iemand die misbruik maakte van het begrip vrijheid om aandacht te krijgen. Toen ik in 69 hoofdredacteur van Tliedboek werd, heb ik hem absoluut niet tegengehouden toen hij richting uitgang dreef.
    Ik schrijf dit nu wel vanuit mijn persoonlijke ervaringen; ik weet niet wat GW Raes en Logos daarna nog gedaan hebben; misschien zitten daar wel dingen bij die beluisterbaar of zinnig als muzikaal statement zijn; je weet maar nooit. Maar ik heb ze nooit gezien of gehoord…

    Geliked door 1 persoon

  2. Ik denk dat je het fenomeen GWR (en Logos) zo moet zien: zij en hun levenswijze zijn zelf het kunstwerk. Dat er ‘muziek’ of ‘klank’ uit komt is eerder een toevalligheid die met dure woorden tot ‘kunst’ wordt verheven, al zal GWR het woord ‘kunst’ waarschijnlijk ook kleinburgerlijk-reactionair vinden.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.