Net als vorig jaar draaide de Ronde van Vlaanderen uit op een sprint tussen twee koplopers. Deze keer nam Kasper Asgreen (in het spoor van Dylan Van Baarle op bovenstaande foto van Erik Westerlinck) het op tegen Mathieu van der Poel. “Ik voelde me nog goed en besloot om op mijn spurt te vertrouwen”, zei de winnaar tegen Sporza. “In de laatste kilometer kreeg ik Van der Poel exact waar ik wou. In zijn wiel kon ik beslissen wanneer ik aanging.” Als Deen volgt Asgreen Rolf Sörensen op. Hij won de Ronde van Vlaanderen in 1997. “Na mijn overwinning in Harelbeke hebben we mekaar nog gehoord. Rolf heeft me nog tips gegeven”, vertelde Asgreen.
In april 2016 werd Asgreen (8 februari 1995) derde in de GP Viborg. Twee weken later werd Asgreen met zijn ploeggenoten derde in de teamproloog van de Ronde van Berlijn. In het eindklassement werd de Deen derde, achter zijn latere ploeggenoten Rémi Cavagna en Maximilian Schachmann. In de Paris-Arras Tour wist Asgreen het bergklassement te winnen. Vijf dagen later werd hij achter Mads Würtz Schmidt, die het parcours dertien seconden sneller aflegde, tweede op het nationale kampioenschap tijdrijden voor beloften. In juni nam hij deel aan het nationale kampioenschap tijdrijden bij de eliterenners, waar hij derde wist te worden. Würtz Schmidt, die hem versloeg bij de beloften, was deze keer ruim twee minuten langzamer dan Asgreen en werd zevende. Op het wereldkampioenschap werd Asgreen vijfde in de beloftentijdrit.
In 2017 won hij de GP Viborg. Twee weken later won hij het nationale kampioenschap tijdrijden voor beloften. In juni nam hij deel aan het nationale kampioenschap tijdrijden voor eliterenners, waar enkel Martin Toft Madsen sneller was. Op het Europese kampioenschap won Asgreen de tijdrit voor beloften, voor landgenoot Mikkel Bjerg en Corentin Ermenault uit Frankrijk. In de Ronde van de Toekomst won hij de eerste etappe, waarna hij de leiderstrui pas in de vijfde etappe verloor. In september werd hij op het wereldkampioenschap zevende, op ruim anderhalve minuut van winnaar Bjerg. Later die maand werd hij, samen met Niklas Larsen, zesde in de Duo Normand.
In februari 2018 werd Asgreen zesde in de Trofeo Laigueglia, de opening van het Italiaanse wielerseizoen. Een maand later won hij de eerste rit in lijn van de Istrian Spring Trophy, waardoor hij de leiderstrui overnam van Nils Eekhoff. Eind maart werd bekend dat Asgreen per direct de overstap zou maken naar Quick-Step Floors. Zijn debuut maakte hij in de Scheldeprijs, waar hij zijn ploeggenoot Fabio Jakobsen aan de zege hielp.
Bij zijn debuut in de Ronde van Vlaanderen in 2019 wordt Asgreen tweede, nadat hij in de laatste 50 kilometer van de koers vrijwel constant voorop heeft gereden. In de slotfase krijgt hij vervolgens een vrijgeleide van de tweede groep en weet hij achter Alberto Bettiol naar de tweede plaats te soleren. Dat jaar wordt hij eindelijk Deens kampioen tijdrijden bij de elite. Hij was 24 seconden sneller dan Martin Toft Madsen. [Wikipedia]
Op 1 maart 2020 won hij op indrukwekkende wijze Kuurne-Brussel-Kuurne. De Deen van Deceuninck -Quick-Step zag zijn kans op 30 kilometer van de finish, op het moment dat de vroege vlucht bijna gegrepen was. Hij snelde er naartoe en nam Boris Vallée en Roy Jans op sleeptouw. Zij draaiden nog een tijdje mee, maar moesten afhaken in de laatste kilometers. Asgreen hield uiteindelijk drie seconden over op een spurtend peloton.
Een jaar later reed hij in het slot van de E3-Prijs weg uit een elitegroepje met daarin nog twee ploegmaten van hem (Stybar en Sénéchal). Asgreen was net bijgehaald door de achtervolgers na een solo van één uur. “Ik wist na die inspanning dat ik geen kans meer zou hebben in de laatste kilometer. Ik moest dus weg uit die groep en proberen alleen aan te komen als ik de koers nog wou winnen. Het was daar alles of niets.” Asgreen maakte gebruik van een verkeerseiland om rechts zijn metgezellen te verschalken. “Ik weet niet of ik ze verraste, maar dat eiland was alleszins de bedoeling om een kloof te slaan voor ze konden reageren.” (Sporza)
dagelijks iets degelijks 