In het boek Het onverwachte antwoord van Patricia De Martelaere krijgen we de stemmen van vijf vrouwen, die alle een bepaalde relatie hebben met de man Godfried H., een dichter en professor. In de verschillende hoofdstukken komen deze vrouwen een na een aan het woord: eerst Esther, die een portret van hem tekent, dan Clara, een genetica en zijn minnares, dan Anna, een psychoanalytica en zijn vrouw, dan Sibylle een manisch-depressieve patiënte van Anna (en ook minnares van Godfried?) en ten slotte S., zijn dochter.
Het boek begint met leesbare hoofdstukken maar vanaf het stuk van Sybille wordt het steeds minder leesbaar, wat nog begrijpelijk is aangezien zij als manisch-depressief wordt omschreven. Steeds meer wordt de gedachtestroom een reeks losse associaties. Er volgt een lange ‘liefdesbrief’ (meer dan 100 blz.) van S. (vermoedelijk Sybille). Hier ben ik afgehaakt, na 200 bladzijden. Ik heb nog even het laatste korte hoofdstuk (‘Het onverwachte antwoord’ geheten) gelezen, maar dit was van een dusdanig surrealisme dat een schilderij van Dali klaarhelder is in vergelijking hiermee. Ik heb niet meer de moed gehad de liefdesbrief te hervatten. Het spijt me, maar ik heb van dit boek steeds minder begrepen en begrijp niet wat de bedoeling was (een portret van Godfried H. volgens de flaptekst). IK heb dit boek niet begrepen en voel dat ik mijn hersenen niet moet pijnigen om dit toch te begrijpen. Voor mij een ontgoocheling omdat ik meer verwachtte van schrijfster-filosofe Patricia De Martelaere.
Fons Mariën, 22/05/2017
