Lucinda Brand (foto Axel VH) heeft het derde seizoen van de Container Cup gewonnen. Ze was tevens de beste vrouw over drie seizoenen gespreid.
Lucinda Brand (Dordrecht, 2 juli 1989) is woonachtig in Rotterdam en van beroep bewegingsagoog. Ze richt zich sinds 2009 als professional op het wielrennen. Toen maakte ze de overstap van Dura Vermeer Cycling Team naar Leontien.nl. In 2011 behaalde ze een bronzen medaille tijdens het Europees kampioenschap voor beloften, in het Italiaanse Offida. Op het WK 2012 in Valkenburg behaalde zij met haar team AA Drink-Leontien.nl een bronzen medaille op het onderdeel ploegentijdrit. Ze won dat jaar ook etappes in de Ronde van de Limousin en de Route de France.
Na vier jaar bij Leontien.nl stapte ze in 2013 over naar Rabobank-Liv Giant. Ze werd op 22 juni van dat jaar in Kerkrade voor de eerste keer in haar carrière Nederlands kampioene, na een lange solo vanuit de start. Ook won Brand met haar team een zilveren medaille op het WK ploegentijdrit 2013 in Florence.
In 2014 leek ze op weg om haar nationale titel in Ootmarsum te verdedigen met een lange solo. In de slotfase echter ging haar ploeggenote Iris Slappendel “erop en erover”, waarna Brand genoegen moest nemen met de tweede plaats. Op het WK ploegentijdrit 2014 lag Brand met haar team op medaillekoers, maar gingen ze in de laatste bocht onderuit. Ze won dat jaar wel de wereldbekerwedstrijd GP Plouay en in eigen land won ze de 4e etappe en het eindklassement van de Energiewacht Tour.
Brand heroverde in 2015 de nationale titel op de weg in Emmen en won met Rabo-Liv een bronzen medaille in 2015 in Richmond. Met haar sprinterscapaciteiten won ze twee etappes in de Giro Rosa, nadat ze in de proloog en eerste etappe tweede werd en hierdoor de roze leiderstrui mocht dragen. In de Energiewacht Tour won ze een etappe en in de Holland Ladies Tour eindigde ze alle zes etappes in de top zes; hiermee won ze het puntenklassement en werd ze tweede in het eindklassement, op 13 seconden van winnares Lisa Brennauer.
In 2016 zette Brand de stijgende lijn voort. Ze werd derde in Gent-Wevelgem, won een etappe in de Ronde van België en een etappe en het eindklassement in de Ronde van Noorwegen. In het najaar nam ze niet deel aan het WK in Qatar, omdat ze vanaf dat seizoen ook in het veld actief is. Op 30 oktober werd ze tweede op het EK veldrijden, achter haar ploeggenote Thalita de Jong.
Na vier jaar bij Rabo-Liv stapte Brand per 2017 over naar Team Sunweb, het voormalige Liv-Plantur. In 2019 werd bekend dat ze in het nieuwe seizoen op de weg voor Trek-Segafredo en in het veld voor Telenet-Fidea Lions zal rijden (beide gesponsord door fietsmerk Trek). Vanaf het seizoen 2020/2021 heeft Brand aangegeven zich volledig te focussen op het veldritseizoen en het wegseizoen bijna volledig over te slaan. Ze zal op de weg, enkel de klassieker Parijs-Roubaix rijden, als die er in 2021 eindelijk komt tenminste! (Wikipedia)
In 2020 heeft ze net als vorig jaar de Jaarmarktcross in Niel op haar naam geschreven. In een Nederlands onderonsje klopte ze Ceylin Alvarado in de sprint. Denise Betsema legde beslag op de derde plaats. Tien dagen later heeft Brand ook in Merksplas de Superprestigecross gewonnen. Na een beklijvend duel met Ceylin Alvarado kwam ze solo aan, omdat de wereldkampioene in de slotronde twee keer ten val kwam. Denise Betsema eindigde na een knappe inhaalrace nog tweede. Daarna heeft ze haar hoogvorm nog maar eens in de verf gezet in Kortrijk. Na alweer een Nederlandse uitputtingsslag won ze na een enorm sterke sprint. Denise Betsema en Yara Kastelijn vervolledigden het podium. Alvarado viel opnieuw in de laatste ronde. Lucinda Brand heeft het eerste dubbele crossweekend trouwens helemaal naar haar hand gezet. Na de winst in Kortrijk stond er ’s anderendaags geen maat op de Nederlandse in het Tsjechische Tabor. Alvarado en Betsema mochten mee op het podium. Een week later heeft Brand de Superprestige-cross in Boom naar haar hand gezet. De Nederlandse vocht in De Schorre alweer een aantrekkelijk duel uit met haar landgenote Ceylin Alvarado. Door drie zeges op rij komt Brand naast Alvarado aan de leiding in de stand van de Superprestige.
Lucinda Brand blijft dit seizoen de maat der dingen in huidig vrouwencrossland. In Antwerpen verloor ze voor het eerst in enkele weken, maar een dag later in een slijtageslag in Gavere antwoordde ze met winst. Denise Betsema, een dag eerder de beste, en Ceylin Alvarado ploeterden mee naar het podium. Brand is nu alleen leidster in de Superprestige. Daarna heeft ze na de eerste ook de tweede wereldbekercross van het seizoen gewonnen. De Nederlandse was meer dan een maatje te groot voor de concurrentie op de flanken van de Citadel van Namen, net als in 2018 en 2019. De jonge Amerikaanse Clara Honsinger wrong zich op een lastig parcours voorbij de Nederlandse toppers Denise Betsema en Ceylin Alvarado naar de tweede plaats. Vervolgens heeft Lucinda voor de vijfde keer op een rij een cross in de Superprestige gewonnen. In een weinig opwindende editie van de veldrit van Heusden-Zolder mochten vier Nederlandse vrouwen om de zege sprinten. Brand haalde het net als vorig jaar van Alvarado.
Daarna heeft ze de allereerste WB-cross van Dendermonde aan haar erelijst toegevoegd. De Nederlandse blijft daardoor ongeslagen in de Wereldbeker dit seizoen. Ze haalde het voor de Amerikaanse Clara Honsinger en haar landgenote Ceylin del Carmen Alvarado. Vervolgens heeft ze in Mol de Zilvermeercross gewonnen, een veldrit die niet meetelt voor de klassementen. De Nederlandse was in het mulle zand van het Zilvermeer net iets sterker dan haar landgenote Denise Betsema. Marianne Vos mocht als derde mee op het podium. Als kroon op het werk heeft Lucinda Brand in Oostende voor het eerst de regenboogtrui veroverd. In de slotronde moest ze afrekenen met de verrassend sterke Anne-Marie Worst. Betsema vervolledigde het podium, titelverdedigster Alvarado stelde teleur met een zesde plaats.
Daarna heeft zich ook naar de Superprestigetitel geknokt. De Nederlandse moest in Middelkerke wel een stevige inhaalrace rijden om op de derde plaats te eindigen. Denise Betsema schreef de loodzware slotmanche op haar naam. Alvarado werd tweede. (Sporza)
Na de wereldbeker en de superprestige heeft Lucinda Brand op 14 februari 2021 ook de X²O-trofee (de vroegere DVV-trofee) gewonnen. Bijna ging het nog mis in de slotmanche in Brussel. Denise Betsema nam immers vijf boniseconden. Had ze er tien gehaald dan waren beide rensters gelijk geëindigd en als ze het sprintje had gewonnen, had ze zelfs op de valreep de trofee nog in de wacht gesleept! Maar eind goed, al goed dus voor Lucinda Brand.
Het volgende veldritseizoen was bijna even goed. Lucinda won weer alle klassementen, alleen ontbrak de kers op de taart: het wereldkampioenschap moest ze aan Marianne Vos laten. Als het een troost kan/mag zijn: het was op een erg a-typische manier voor Vos. Ze weigerde namelijk kop te doen en versloeg zo Lucinda in de sprint. Voor vele fans van Marianne (waaronder ondergetekende) was dat een grote ontgoocheling…
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 